Ευχές από τον Παναγιώτη Στάικο

 

Ευχές  για Χαρούμενα και ευτυχισμένα Χριστούγεννα  με υγεία σε όλους τους συνανθρώπους μας .!!!!

Dr. Παναγιώτης Στάικος

Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης

Αναζωογόνηση Ξηρομέρου



Ευχές και Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα στον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριο Φαρμάκη


Γιορτινή ήταν η ατμόσφαιρα που επικράτησε σήμερα Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2021, παραμονή Χριστουγέννων, στο γραφείο του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριου Φαρμάκη, καθώς παραδοσιακά κάλαντα ακούστηκαν από εκπροσώπους φορέων και συλλόγων που επισκέφθηκαν τον Περιφερειάρχη.

Την αρχή έκανε αντιπροσωπεία μελών του Φάρου Ποντίων Πάτρας, που έψαλαν τα παραδοσιακά κάλαντα του Πόντου, με τον κ. Φαρμάκη να συγχαίρει τον πρόεδρο Δημήτρη Αντωνιάδη και τα μέλη για την αστείρευτη διάθεση διατήρησης της πατρογονικής παράδοσης.

Στη συνέχεια ο Περιφερειάρχης υποδέχθηκε τον Πανηπειρωτικό Σύλλογο Πατρών, μέλη του οποίου έψαλλαν τα παραδοσιακά κάλαντα, ανταλλάσσοντας με τον κ. Φαρμάκη και τους συνεργάτες του, ενώ ο πρόεδρος του Συλλόγου, Αλέξανδρος, Χάϊδας, δώρισε στον Περιφερειάρχη ένα καλάθι με  γιορτινά εδέσματα της Ηπείρου.


ΝΙΚΟΣ ΖΩΓΑΣ-Ευχές Χριστούγεννων


 Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας να υποδεχτούμε Τον δι ´ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημέτεραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.

ΕΥΧΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΩΝ

 

H Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου σας εύχεται,

Καλά Χριστούγεννα,

Ευτυχισμένος ο Καινούριος Χρόνος με υγεία, χαρά, αγάπη, αλληλεγγύη και να ξεπεράσουμε γρήγορα τις δυσκολίες που περνάμε.

Χρόνια Πολλά.


Παράταξη ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ-ΨΗΦΙΣΑΜΕ τον προϋπολογισμό με αίσθημα ΕΥΘΥΝΗΣ παρά τις ουσιαστικές ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ μας.

 



Δελτίο Τύπου

Ο τρίτος προϋπολογισμός που καταθέτει η περιφερειακή αρχή ΦΑΡΜΑΚΗ είναι στάσιμος αναπτυξιακά, διαχειριστικός στην φιλοσοφία του και σπάταλος σε εκδηλώσεις άνευ ενδιαφέροντος, χωρίς στίγμα και προτεραιότητες ενώ οι προκλήσεις και οι ανάγκες της εποχής είναι σε διαφορετική κατεύθυνση.

ΚΑΤΑΘΕΣΑΜΕ τις διαφωνίες μας κατά την διάρκεια της συζήτησης για τον τρόπο της πολιτικής λειτουργίας του φορέα που επηρεάζει όμως το κύρος του θεσμού και την αποτελεσματικότητά του και κυρίως:

Στο μοντέλο διακυβέρνησης της περιφερειακής αρχής που απαξιώνει την πολιτική λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου. Υποβαθμίζει τον ρόλο και την φωνή των συμβούλων και αποδυναμώνει την ένωση δυνάμεων και την πολιτική διεκδίκηση.

Στο μοντέλο διοίκησης που όλα ανατίθενται σε ιδιώτες και τεχνικούς συμβούλους και απαξιώνει τις υπηρεσίες και τους υπαλλήλους. Την βιομηχανία των απευθείας αναθέσεων και την τακτική των συμπληρωματικών συμβάσεων που έχουν πλέον γίνει κανόνας καθώς και την επιστροφή στην εποχή του ρουσφετιού και της αδιαφάνειας.

Στο μοντέλο παραγωγής έργων και την αδυναμία προετοιμασίας και ένταξης νέων έργων καθώς την αξιοποίηση των ευκαιριών που παρουσιάζονται συχνά. Συνεχώς δίνονται παρατάσεις στα υπάρχοντα έργα.

Στην αποτυχία στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στα προγράμματα covid 19 και τα αναπτυξιακά ελλείματα της περιοχής παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης και του Περιφερειάρχη για προσέλκυση νέων επενδύσεων και αλλαγών στο παραγωγικό πρότυπο.

Στην έλλειψη καινοτόμων πολιτικών στην αγροτική ανάπτυξη και την ύπαιθρο. Οι περισσότερες πρωτοβουλίες περιορίζονται μόνο στις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ και τις επιδοτήσεις.

Στην αποτυχία της περιφέρειας να στηρίξει έμπρακτα και ουσιαστικά την αναβάθμιση της λειτουργίας των περιφερειακών Νοσοκομείων της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας που βρίσκονται στο στάδιο πριν την κατάρρευση εν μέσω πανδημίας με τραγικές συνέπειες στην παροχή υγείας.Στην επανεκκίνηση και ολοκλήρωση των μεγάλων διευρωπαϊκών και εθνικών δικτύων οδικά, σιδηροδρομικά, ενεργειακά, λιμενικά και ψηφιακά για να γίνει ανταγωνιστική η περιφέρειά μας.

ΖΗΤΗΣΑΜΕ, περισσότερη και ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στην διαμόρφωση της επόμενης μέρας που έρχεται με ταχύτητα και θα επηρεάσει την ζωή μας.

ΜΙΛΗΣΑΜΕ, για τις προκλήσεις του αύριο, την διεκδίκηση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης για την υλοποίηση μεγάλων αναπτυξιακών έργων και τονίσαμε ότι δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε τις πέντε ( 5 ) μεγάλες αναπτυξιακές προκλήσεις που είχαμε βάλει σε τροχιά προετοιμασίας και διεκδίκησης όταν είμαστε στο τιμόνι της Περιφέρειας όπως:

Α. Την ανάταξη των πρώην βιομηχανικών χώρων του εργοστασίου Λαδόπουλου στην Πάτρα και μετατροπή τους σε σύγχρονο διοικητικό κέντρο καθώς και την ανάπλαση της ευρύτερης περιοχής.

Β. Την χωροταξική ανάπτυξη της λίμνης Τριχωνίδας και μετατροπή της σε ένα σύγχρονο εναλλακτικό τουριστικό πόλο στην καρδιά της Αιτ/ νίας αξιοποιώντας το υγρό στοιχείο.

Γ. Την χωροταξική ανάπτυξη του φράγματος της Πηνείας και μετατροπή του σε νέο οικοτουριστικό πόλο στην Ηλεία.Δ. Την χωροταξική ανάπτυξη του φράγματος Πείρου - Παραπείρου στην καρδιά της ΠΕ Αχαΐας και μετατροπή του σε νέο οικοτουριστικό πόλο στα πρότυπα της λίμνης Πλαστήρα.

Ε. Την αξιοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου στην βόρεια είσοδο της Πάτρας και σε συνδυασμό με τον χώρο του ΕΘΙΑΓΕ και την πρώην Γεωργική σχολή την μετατροπή του σε πάρκο πολιτισμού αστικού τύπου.

Οι παραπάνω ΟΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ για την παράταξή μας θα συνεχιστούν μέχρι την δικαίωσή του γιατί μόνο έτσι θα αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων. Ο περιφερειάρχης προσπάθησε αρχικά να μειώσει την αξία τους αλλά είναι τόσο ισχυρές και υπήρχε άρτια προετοιμασία που με έστω και καθυστέρηση όπως συμβαίνει με όλα τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα θα γίνουν.

Τέλος ΨΗΦΊΣΑΜΕ όλα τα μέλη της παράταξής μας χωρίς αστερίσκους για να μην μείνει ούτε μία μέρα η Περιφέρεια χωρίς προϋπολογισμό στις δύσκολες ώρες που περνούν οι συμπολίτες μας.

Ο ΔΡΟΜΟΣ της ΕΥΘΥΝΗΣ είναι για μας ΟΔΗΓΟΣ.


Γιορτινές ευχές από το Blog ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS.

 

Φωτογραφία από την Μυτικιώτισσα Σοφία Παβέλη.
Το ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS σας εύχεται Καλά Χριστούγεννα, υγεία, ευτυχία και το 2022 που αναμένουμε, να είναι μία χρονιά με υγεία, που θα επανακτήσουμε τις ζωές μας μετά την επέλαση της πανδημίας του covid, με ελπίδα, ειρήνη και χαρά για όλους τους ανθρώπους όπου της Γης, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και θρησκεία.
Επιτέλους να δούμε το χαμόγελο να επιστρέφει στους κατοίκους της όμορφης Πατρίδας μας, φέρνοντας καλύτερες μέρες, για όλους αυτούς που δίνουν τον καθημερινό αγώνα της ζωής, με ψηλά το κεφάλι, με περηφάνια και αξιοπρέπεια.

ΕΥΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΗ


Η Γέννηση του Χριστού. Εγκαυστική εικόνα από τη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά 7ος αι. μ.Χ.


Η Γέννηση του Χριστού να φέρει την γέννηση της ελπίδας και ένα νέο ξεκίνημα για ένα κόσμο με υγεία, ξεπερνώντας την πανδημία που συντάραξε όλο τον κόσμο, χωρίς βία, γεμάτο αγάπη και ειρήνη.


Ο Δήμαρχος Ξηρομέρου


Ιωάννης Λ. Τριανταφυλλάκης


ΜΠΑΜΠΙΝΗΣ ΘΥΜΙΣΕΣ.... ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1941

Γράφει ο Αλέξανδρος Κυριαζής
  Στην  ενδοχώρα  της   επαρχίας  Ξηρομέρου  ,άρχισε  να σφίγγει ο  κατοχικός  κλοιός  για  πρώτη  φορά  τον  μήνα  Νοέμβριο   του  1941 με  την παραμονή  των  Ιταλικών  στρατευμάτων στο  χωριό  μας  επί  τριήμερο  συγκεντρώνοντας  τον πολεμικό  και κυνηγετικό  οπλισμό  του  χωριού . Με  την αναχώρησή  τους όμως, μας  άφησαν  να « εμπεδώσουμε» τις στρατιωτικές  τους  οδηγίες   σχετικά  με  τις  μετακινήσεις  μας, όχι μόνο  προς  τα  αστικά  κέντρα,  αλλά  και στα  γύρω  χωριά, σαν  πρώτο  μέτρο  υπακοής.  Σύμμαχος  στη  σκλαβιά  μας  και η  παγωμένη φθινοπωρινή   φύση που   βάλθηκαν   να  μας ξεπαστρέψουν φέτος ,  φώναζαν χουχουλιαστά  κάτω  από  τις  κάπες  τους  οι  γέροντες με  τη  χαμηλή  φωνή , όση  τους  είχε  απομείνει  από  τις   κακουχίες  εκείνου  του  Φθινοπώρου  του  1941.


Και  λέω  κακουχίες  γιατί παρατηρούσες τις  δυνάμεις  του  οργανισμού  των ,να κάμπτονται μειούμενες  μέρα  με  τη  μέρα .  Έβλεπες  τα  φουσκωμένα  στραγάλια  των  ποδιών  τούμπανο  έξω  απ’ τα παπούτσια .  Τις  μεγάλες  σακούλες  που έκαναν  τα  μάτια  έβλεπες  από  μακριά την αδυναμία  των  μυών   τους να  σηκωθούν  στα  πόδια μόνοι  τους χωρίς  βοήθεια, κάνοντας  αγώνα να  πλησιάσουν και  να  νικήσουν  την  μεγάλη  έλλειψη  της αστάθειας, μέρος  της  οποίας  οφείλονταν  και στην   μείωση  της  όρασης. Ο  πληθυσμός  όλος  λιπόσαρκος. Πάλευε νύχτα  μέρα  εκτός από  τα  πιο  πάνω  και  με τις  εποχικές  επιδημίες  από  τις  οποίες εμείς  τα  παιδιά «στεκόμαστε»  μακριά  από  την επιδέξια  δικαιολογία   της απαγόρευσης από  τις  μανάδες :  ότι  τάχα οι  παππούδες ήταν  γεμάτοι  μικρόβια  λόγω  της  εποχιακής γρίπης  και  των  κρυολογημάτων , που  έστειλαν  νωρίς  στον  άλλον  κόσμο  άλλους πολλούς  γέροντες  και φυματικούς αυτή  την εποχή.  Οι  κηδείες   τόσο  πυκνές μέχρι  τον Μάρτη  του  1942 . Και  έξαφνα η  μεγάλη πτώση  της  θερμοκρασίας  και  του  πρώιμου  χιονιά  που  πάγωσε  όλη  την ύπαιθρο με  την πολική  της  επικράτηση,  σε  σημείο  που  ο κόσμος  έπαιρνε  «παγάνα»  από  το  χάραμα  τα  χωράφια και  τις  ράχες    για  να  βρει  λίγα   χόρτα  ή  γλυκόριζες  και  δεν  έβρισκε . Μεγάλωνε  το  φάσμα  της  μεγάλης  και ολικής  πείνας  που μάστιζε τον  πληθυσμό από  τις  αρχές  Φθινοπώρου  καθώς  είμαστε  στις  παραμονές  των Χριστουγέννων με  το  χειμώνα  όλο  μπροστά  .   Η  μεγάλη και γενικευμένη κλεψιά  που είχε  ενσκύψει  και  διετραγουδούσαν  οι  γέροντες  από  το  χάραμα  στα  καφενεία.    Τα  ολίγα διατροφικά  αγαθά  που  υπήρχαν στο  σπίτι  μας  και  της  μεγάλης  πλειοψηφίας  του  χωριού , είχαν  ήδη  καταναλωθεί και  δεν  απέμειναν  πολλά  πράγματα έστω  ανταλλάξιμα , ειμί  μόνο  μερικά  δέματα  καπνού.  Σε  τέτοιο  σημείο   ήταν  η  ανέχειά  μας,  που  δεν  είχαμε  δυο  σπυριά  αλεύρι  να  ρίξουμε  στο  λίγο  γάλα  που  μας  φιλεύανε  για  χυλό.  Τι  να  φάνε  13  άτομα  που  ήταν  η φαμελιά  μας. Το  δράμα  ανέβαινε σιγά σιγά  προς  την κορύφωσή  του   καθώς  τελείωνε  το  1941.
 Επιτέλους  δυο  ημέρες  απέχουμε  από  τα  Χριστούγεννα  και  ο  πατέρας με ένα  σακούλι άδειο, πήρε  το  δρόμο  για  τη Γουριώτισσα   ή  Κατσαρού ( χωριό  στα  ανατολικά  μας) που  είχε μερικούς  φίλους  να  βρει  λίγο  καλαμπόκι  .     Περιμένοντας  την επιστροφή  του , λίγο εκεί προς  το  σούρουπο  της  ίδιας  ημέρας, παρατηρώ  τη  μητέρα  μου να  βγαίνει  από  το  σπίτι, με  τα  χέρια  κάτω  από  την ποδιά  δείγμα  ότι  κάτι  κρυφό  κρατούσε.   Έτσι  κάνανε  όλες  οι  γυναίκες  που  δεν  ήθελαν  την « επιφάνεια»!!!   - Που  πάς  μάνα  τέτοια  ώρα    -  Εδώ  στο  μπάρμπα  μου. ( πρωτο – μπάρμπας από  τη  μητέρα  της έμπορος μεταξύ  των άλλων και  αλεύρων. ).      -  Να  ΄ρθω  και  γω  ;     - Και  δεν  έρχεσαι  ;    Πέντε  λεπτά  αργότερα.     –Καλώς  την  κοπέλα  μου καλώς  τη  Κούλα μου.  Πως  και  έτσι  τέτοια  ώρα;  Τρέχει  τίποτε;      -Να μπάρμπα   ήρθα να  σε παρακαλέσω   να  μου  δώσεις  ένα  καπάκι  αλεύρι   να  τους  φτιάξω  λίγο  χυλό  να  τα  περάσω  απόψε  είναι  εννιά  παιδιά , και  τα  δάκρυα  βρύση  , φανερώνοντας  αμέσως  το  καπάκι  που  έκρυβε  στην ποδιά  της.    -  Μπα  Κούλα  μου  δεν  έχω  ούτε  σπυρί.  Δεν  σου  το  κράταγα. Μόλις  μπορέσω θα  σε εξυπηρετήσω.  Ενδεκάχρονο  παιδί  ταπεινώθηκα  δίπλα  στη  μητέρα  μου γιατί  εγώ  γνώριζα  αν  είχε  ή  δεν  είχε αλεύρι   . Και  γράφω  πόσο  αχρείος  γίνεται  ο άνθρωπος σε  ώρες που πρέπει  να δείχνει  αλληλέγγυος  τουλάχιστο  με  τα  παιδιά . Η  επιστροφή στο  σπίτι με  το  αδειανό  καπάκι  είναι  το  έπαθλο  που  κουβάλησα  κοντά  μου φεύγοντας από  το  χωριό  μου  μέχρι  σήμερα  να  στέκει τοποθετημένο  στην  κορυφή  της  μνήμης  μου . Βρήκαμε  όμως επιστρέφοντας  ένα  μεγάλο  καρβέλι ψωμί  που είχε  εν  των μεταξύ  φέρει   από την  Κεχρινιά του  Βάλτου   η   κουμπάρα  μας  που της  είχαμε  βαπτίσει  δυο  παιδιά.   Ίσως  να  το  είχε ζητήσει  και  κείνη.                                   
                                                                                                                          – Παιδιά ,  φώναξε  η  μάνα . Λέω  να  φάμε  απόψε  λίγο  χυλό   απ’  το  καλαμποκάλευρο , να  έχουμε  το  καρβέλι  για  τα  Χριστούγεννα.  Θυμώσαμε  όλα.  Θέλαμε  να  το  φάμε  εδώ  και  τώρα.                                  
Η  παραμονή  των Χριστουγέννων  μας  βρίσκει  όλους  ευδιάθετους  χαρούμενους με γέλια  χαρές  που φέρνει  η ημέρα και  κάθε πικρό  μπαίνει  στην άκρη αν  και  τα  έσοδα  από  τα  κάλαντα  της  νύχτας που  είπαμε , ήταν  μηδενικά.  Σε  ένα  δυο  σπίτια  μας είπαν:  ανοίξτε  τα  χεράκια  σας.  Και  μας  έβαλαν στο  χέρι 1-2  γραμμάρια  ζάχαρη  για  να  γλυκαθούμε.   Ο  θείος  ήρθε  πρωί -πρωί και  μας  έσφαξε  το  γουρούνι μέσα  σε  κείνες  τις  προθανάτιες   στριγκλιές  του .  Το βάρος  του  ξεπέρασε  τις  100  οκάδες. Αυτό μας  κράτησε στη ζωή με  το  λίπος και το  κρέας  του  το  1942.   Η  παραμονή των Χριστουγέννων κατά  το έθιμο  ήταν  η  ημέρα  της  σφαγής  των  χοίρων  .  Οι  προ θανάτιες   φωνές  πριν  μπει  το μαχαίρι  φανέρωναν  και τον  τόπο  της  σφαγής. Κάθε  σπίτι  και  ένα  χοιρινό .   Το  κρέας  και  το  λίπος του η ζωή  της  φαμελιάς  .  Την επόμενη  ημέρα  των Χριστουγέννων   μετά  την εκδορά  οι  νοικοκυρές  θα  έλιωναν  σε  μεγάλα  καζάνια τα τεμαχισμένα  σε  μικρούς  κύβους  κομμάτια με  μικρό  υπόστρωμα  κρέατος , και έπαιρναν  τα  δύο  πρώτα  προϊόντα , το  λίπος  και  τις  τσιγαρίδες   .    Σε  παραπλήσιο  καζάνι  περνούσαν   από  ελαφρό  τσιγάρισμα  και   χοιρινό  κρέας  σε  μικρές μερίδες   τις οποίες τοποθετούσαν με το λίπος  σε   λαγήνια   για  να  περάσει  η  φαμελιά  ένα  κάποιο  ξέμακρο διάστημα  Άλλα  μέρη του  χοιρινού τα  έκαναν  παστά  στην  άλμη για  να προκύψουν  αργότερα  οι  γευστικές  κεφτέδες(  το  γεύμα  του Αγίου Βασιλείου ) και  οι  πεντανόστιμοι   σουβλιμάδες .  Μια  άλλη  μορφή  διατηρήσεως  του  χοιρινού  κρέατος  ήταν  και  το  «καπνιστό» στο  τζάκι.
 Η  αδυναμία  στον πατέρα  που δεν είχε  φανεί,  με  έκανε  να  τον  περιμένω  έξω  από  το  χωριό  αρκετή  ώρα πριν  το  δειλινό της  παραμονής . Ήρθε  με  γεμάτο  το  σακούλι  καλαμπόκι.  Το  βράδυ  γύρω  από  τις  θέσεις  μας  στο  σοφρά,  ρώτησε  τη  γιαγιά  - Έλουσες  τα  παιδιά ; Τα  άλλαξες ; Είναι  έτοιμα  για  την εκκλησία;  Μετά την καταφατική  της  απάντηση απευθύνθηκε  στη  μητέρα:  - Να  Βράζεις  λίγο    στάρι  εναλλάξ  με  το  καλαμπόκι , να  περάσουμε  για  λίγο  έτσι  να  μη  «χαλάσει » τα  παιδιά  το  χοιρινό  λίπος  και  έχουμε τρεχάματα . Γυρίζοντας  προς  το  μέρος  μου   λέγει:   -  Θέλεις  Αλέξανδρε  να  θυμηθούμε  τον Απόστολο  των Χριστουγέννων  ;      Απ’  έξω     - Όπως  θέλεις. -  Ότε  ουν  ήλθε  το  πλήρωμα  του  χρόνου,  εξαπέστειλε   ο  Θεός  τον  υιόν   αυτού……..  γενόμενον  υπο  γυναικός γενόμενον  υπό  Νόμον  ίνα  τους  υπο  νόμον  εξαγοράσει…….. Εισέπραξα  ένα  μπράβο  και  πηγαίνοντας  προς την κοινή αδελφική στρωμνή επανέλαβα μέσα μου το :  Η  Γέννησή  σου  Χριστέ  ο Θεός …… από  φόβο  μήπως  με  ρωτήσουν αύριο οι  γέροντες και  ο παππούς να  τους  το  πω  απ’ έξω.………
Αυτή ήταν  και η  τελευταία  ανάμνηση   υπό  την πατρική  επιμέλεια ,  και  κορυφαία  ανάμνηση  της  πείνας  του  1941 όπου  με  γυμνά  πόδια τη  νύχτα  των Χριστουγέννων απάγγειλα  υπό  το  βλέμμα  του  παντοκράτορα το Πιστεύω  εις  Έναν Θεόν…       Ευτυχισμένες    παιδικές  αναμνήσεις!!!   Όσο  ξεμακραίνεις  εσύ  από  αυτές ,  τόσο  αυτές   γίνονται ένα  με  το  χρόνο  που  σέρνεις  πίσω σου!!!  
               Αλέξανδρος  Κυριαζής

Ευχές από το Μπαμπίνη ΙΝ για χαρούμενα Χριστούγεννα.

 

Τις καλύτερες ευχές μας για χαρούμενα Χριστούγεννα με υγεία ,χαρά, ευτυχία ,καλές γιορτές σε όλους σας

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

mpampini in blog

ΕΥΧΕΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΠΑΔΑΤΑΙΩΝ

 

Ο Σύλλογος των Απανταχού Παπαδαταίων Ξηρομέρου "Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ" σας εύχεται Χρόνια Πολλά Καλά Χριστούγεννα , Ευτυχισμένο το Νέο Έτος, με Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία, Ειρήνη και Αλληλεγγύη.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΤΑΙΩΝ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

Μήνυμα και ευχές του Κομπλίτση Αποστόλη – Ακαρνάνα

 



 Καλά Χριστούγεννα σ’ όλους τους  Ξηρομερίτες απανταχού τον κόσμο.

Ο καινούριος χρόνος να μας βρει υγιείς και μπροστάρηδες σε αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον στον τόπο μας.

Το ΑΞΙΖΟΥΜΕ!


Υ.Γ. Στο πρόσφατο άρθρο μου «διαδρομές» στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Εν μπαμπίνη» υπήρξαν τυπογραφικά λάθη. Συμβαίνουν ενίοτε. Συγγνώμη.

akarnanika.blog-Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια πολλά !!!

 

Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια πολλά !!!


 Η συντακτική ομάδα του akarnanika.blog σας εύχεται καλά Χριστούγεννα και Χρόνια πολλά με υγεία σε εσάς και στις οικογένειες σας !!!

.....................................................................................................................