ΜΠΑΜΠΙΝΗ ΙΝ

Αλυκές Μεσολογγίου, ο λευκός θησαυρός της Αιτωλοακαρνανίας

Αλυκές Μεσολογγίου. Οι μεγαλύτερες αλυκές της χώρας. Αλυκή ονομάζεται ο τόπος παραγωγής του αλατιού όταν αυτή γίνεται από εξάτμιση θαλάσσιου νερού με την επίδραση της θέρμανσης από τον ήλιο και τον αέρα. Συνήθως είναι επίπεδο τμήμα κοντά στην παραλία, κατάλληλα διαμορφωμένο, όπου παρασκευάζεται αλάτι, αφού εξατμιστεί το θαλασσινό νερό. Για την ύπαρξη της αλυκής είναι απαραίτητο το έδαφος να μην είναι υδατοπερατό, συνήθως λοιπόν οι αλυκές έχουν αργιλικό υπόστρωμα που συγκρατεί το νερό. Οι αλυκές αποτελούνται από αβαθείς δεξαμενές που διαιρούνται σε επιμέρους διαμερίσματα και μέσα σε αυτές κυκλοφορεί θαλασσινό νερό το οποίο, μετά την εξάτμισή του, αφήνει το αλάτι που περιείχε. Το αλάτι που λαμβάνεται από τις αλυκές πριν έρθει στην κατανάλωση υφίσταται κατάλληλη κατεργασία για να καθαριστεί. Το αλάτι που παράγεται διατίθεται για χρήση στη μαγειρική, στη χημική βιομηχανία σαν πρώτη ύλη και στη βιομηχανία αλιπάστων. Οι αλυκές είναι συνήθως ιδανικά μέρη για τη συγκέντρωση αποδημητικών πτηνών και έτσι σε αρκετές περιπτώσεις χαρακτηρίζονται ως προστατευόμενες περιοχές. Στην περιοχή του Μεσολογγίου η αλατοποιία έχει ιστορία εκατονταετιών, καθώς τα ρηχά και ζεστά νερά της λιμνοθάλασσας αποτελούν ένα ιδανικό πεδίο για την παραγωγή αλατιού.

Η παραγωγή του αλατιού στις αλυκές Μεσολογγίου γίνεται με μια απλή, πανάρχαια μέθοδο: απο την εξάτμιση της θάλασσας με την βοήθεια του ήλιου και του ανέμου. Στης αλυκές δημιουργούνται τεχνητές “λεκάνες”, δηλαδή απομονώνονται περιοχές στην θάλασσα που επικοινωνούν μεταξύ τους με στενά ανοίγματα, τις “μπούκες”. Η παραγωγή αρχίζει τον Μάρτιο-Απρίλιο. Τότε το νερό εισέρχεται στις λεκάνες αυτές και ξεκινά η εξάτμιση του. Καθώς το νερό της θάλασσας εξατμίζεται και η πυκνότητα του αυξάνει, αρχίζει να αποθέτει στον πυθμένα διάφορα άλατα και γύψο. Όταν λοιπόν το νερό ξεπεράσει συγκεκριμένες τιμές πυκνότητας, μεταφέρεται σε διπλανές λεκάνες, ώστε διαδοχικά να απομακρύνεται η γύψος και τα αδιάλυτα υλικά. Τελικά το θαλασσινό νερό θα καταλήξει στα αλοπήγια (γνωστά στην περιοχή μας και ώς “τηγάνια”), δηλαδή τις τελικές λεκάνες όπου θα αφεθεί να στεγνώσει τελείως και να παραχθεί το αλάτι.

Το 2010 ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Κέντρου Λόγου και Τέχνης «Διέξοδος» με έδρα το Μεσολόγγι, δηλαδή από τον δικηγόρο Νίκο Κορδόση και τη σύζυγό του Δέσποινα Κανελλή - Κορδόση.[4] Εγκαινιάστηκε ωστόσο το Σεπτέμβριο του 2020.[5] Στο μουσείο ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να μάθει «οτιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι από την πρώτη εμφάνισή του στον πλανήτη, μέχρι τις μέρες μας, δηλαδή τη σχέση του με την οικονομία, την υγεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, το περιβάλλον, τον τουρισμό και τη θρησκεία». Έχει χαρακτηριστεί ως «στολίδι του Μεσολογγίου».

Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να μάθει οτιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι από την πρώτη εμφάνισή του στον πλανήτη μέχρι τις μέρες μας. Τη σχέση του με την οικονομία, την υγεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, το περιβάλλον, τον τουρισμό και τη θρησκεία. Να γνωρίσει τα είδη των αλατιών, την ποικιλία των χρωμάτων και της κοκκομετρίας τους.

Το Mουσείο Άλατος Μεσολογγίου ( πατήστε ΕΔΩ ) βρίσκεται σε παραθαλάσσια τοποθεσία πολύ κοντά στον οικισμό της Τουρλίδας και απέχει περίπου 5,5 χλμ. από την πόλη του Μεσολογγίου.

Σ.Ο.

https://akarnanika.blogspot.com/

Δελτίο Τύπου από την παράταξη ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ

mpampinh in 8:46 μ.μ. Add Comment

Με ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ και ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ αποκατάσταση ΖΗΜΙΩΝ από τις πλημύρες ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Η κατάσταση από τις πρόσφατες πλημύρες στη περιφέρεια δυτικής Ελλάδας συνεχίζει ακόμη να είναι δύσκολη και προβληματική. Οι ζημιές είναι εκτεταμένες σε υποδομές, οδικά δίκτυα, γέφυρες, επιχειρήσεις εστίασης, κατοικίες, αγροτικές εκμεταλλεύσεις κτηνοτροφικές μονάδες, αποθήκες και αγροτικό εξοπλισμό.

Ο χρόνος πιέζει αμείλικτα και η περιφέρεια δείχνει κουρασμένη ενώ οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι Ήλθον, Είδον και Απήλθον χωρίς δεσμεύσεις. Ο Γολγοθάς όμως των πολιτών που επλήγησαν και των φορέων που έχουν την ευθύνη της αποκατάστασης των δημόσιων και κοινωνικών υποδομών είναι καθημερινός και πολύ δύσκολος.

Χρειάζεται άμεσα ένα συνεκτικό και ρεαλιστικό σχέδιο καθώς και σοβαρή πολιτική διεκδίκηση. Οι πρόσφατες επιστολές και εκκλήσεις του κ Περιφερειάρχη δεν αρκούν και δεν υπολογίζονται από τας Αθήνας γιατί εξαντλούνται στην τυπική υποχρέωση και χάνονται μέσα στην γραφειοκρατία.

Η ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ, δείχνει βομβαρδισμένο τοπίο. Η Γέφυρα του Εύηνου ποταμού είναι καταστραμμένη καθώς και οι υποδομές της κύριας ύδρευσης της πόλης του Μεσολογγίου που βασίζονται πάνω στη Γέφυρα της Παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής κατεστράφησαν. Οικισμοί δημοτικών ενοτήτων και ολόκληρα χωριά δεν κατοικούνται από τα έντονα κατολισθητικά φαινόμενα και τις διαβρώσεις των εδαφών. Εκτεταμένες είναι και οι ζημιές σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις από την υπερχείλιση της Τριχωνίδας και Λυσιμαχίας, καθώς ανεπανόρθωτες ζημιές δέχθηκαν οι υποδομές των ιχθυοκαλλιεργειών στα δημόσια διβάρια στην λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου. Οι δε υποδομές σε δίκτυα οδικά, δίκτυα ύδρευσης καθώς και σε έργα αντιπλημμυρικής προστασίας στους ποταμούς και χειμάρρους στου δήμους Ναυπακτίας, Μεσολογγίου και Αγρινίου είναι εκτεταμένες.

Η ΑΧΑΙΑ, βρέθηκε μπροστά σε πρωτόγνωρες καταστροφές από την διάβρωση των ακτών σε όλο το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας από Αραχωβίτικα, Ρίον, Πλαζ, Ιτιές, Μονοδένδρι Βραχνείκα, και δυτικά μέχρι και τις εκβολές του ποταμού Πείρου. Οι Πλημύρες σε όλη την Δυτική Αχαΐα έφεραν ανυπολόγιστες καταστροφές, στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες, τις αγροτικές υποδομές και το σπάνιο οικοσύστημα της Στροφυλιάς. Κατολισθήσεις είχαμε σε μεγάλη έκταση και στα ορεινά του δήμου Ερυμάνθου καθώς και καταστροφές σε αγροτικές υποδομές και ιδιοκτησίες πέριξ των ποταμών Παράπειρου και Πηνειού στο Σκιαδά , Καρπέτα και Σκούρα.

Η ΗΛΕΙΑ, που νιώθει την εγκατάλειψη από την Περιφέρεια και περιμένει ακόμη το σχέδιο ανάκαμψης στα πρότυπα της Εύβοιας όπως δεσμεύτηκε ο Πρωθυπουργός βρέθηκε και πάλι αντιμέτωπη με καταστροφές. Μεγάλες ζημιές είχαμε στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις σε θερμοκήπια και αγροτική οδοποιία στην μεγαλύτερη έκταση των δήμων Πηνειού και Ανδραβίδας- Κυλλήνης καθώς και στις υποδομές από κατολισθήσεις και πλημύρες στο δίκτυο της Πηνείας. Η κατάσταση στο οικοσύστημα κοτυχίου είναι πλέον απελπιστική από τις ζημιές στις υποδομές. Οι περιοχές της Αρχαίας Ολυμπίας που επλήγησαν το Καλοκαίρι και περιμένουν σχέδιο αποκατάστασης και δεν το βλέπουν δέχθηκαν για ακόμη μια φορά ζημιές στο οδικό δίκτυο και τις αγροτικές υποδομές από διαβρώσεις και κατολισθήσεις των εδαφών.

Όλα, τα παραπάνω επιβάλουν συνεννόηση - υπευθυνότητα και σοβαρή διεκδίκηση για να έχουμε αποτέλεσμα τόσο στις αποκαταστάσεις των υποδομών ιδιωτικών και δημοσίων, τις αποζημιώσεις των αγροτών και επιχειρήσεων όσο και στον κρίσιμο τομέα της υλοποίησης έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης για το μέλλον.

Το εγχείρημα είναι δύσκολο, τα οικονομικά της χώρας περιορισμένα και χρειάζεται ΣΧΈΔΙΟ - ΠΟΡΟΥΣ και ΡΕΑΛΙΣΜΟ.

Θεωρούμε, και προκρίνουμε ως παράταξη:

Α. Το θέμα της αποκατάστασης να έλθει για συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο καλά προετοιμασμένο με τις καταγραφές των ζημιών καθώς και τις εκτιμήσεις αναλυτικά ανά ΠΕ σε πόρους και έργα για την ουσιαστική αποκατάσταση. Οι παρατάξεις και οι Περιφερικοί σύμβουλοι πρέπει να γνωρίζουν όλα τα δεδομένα.

Β. Ο Περιφερειάρχης άμεσα να προκαλέσει Ευρεία σύσκεψη στην Πάτρα με όλους τους Φορείς, τους Δημάρχους τους Βουλευτές καθώς και με την Παρουσία της πολιτικής ηγεσίας των κρίσιμων Υπουργείων Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Πολιτικής προστασίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Υποδομών για να υπάρχουν από κοινού δεσμεύσεις, ώστε να μην μείνουν μόνοι τους η Περιφέρεια και οι Δήμοι και οι πληγέντες.

Γ. Ενίσχυση σε προσωπικό όλων των τεχνικών ειδικοτήτων στην Περιφέρεια και τους Δήμους ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο πρόσθετο έργο που θα αναλάβουν και την ταχύτερη αποκατάσταση.

Οι καιροί που έρχονται είναι δύσκολοι και χρειάζεται Υπευθυνότητα Σχέδιο και Συλλογική προσπάθεια.

Μπροστά μας είναι ο Δρόμος της ευθύνης.