Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Τα Κόροντα :Καθαρισμός και επισκευή πηγαδιών !!!
Καθαρισμός και επισκευή Πηγαδιών
Τα πηγάδια του χωριού μας είναι η ιστορική μας κληρονομιά. Είναι
μνημεία που μιλούν για την ιστορία του τόπου και τον τρόπο ζωής των κατοίκων
παλιότερα και πρέπει όλοι να στέκονται μπροστά τους με σεβασμό. Κι ακόμα να τα
προσέχουν, να τα προστατεύουν και να τα συντηρούν, όπως αρμόζει σε κάθε
μνημείο. Είναι κι αυτά όπως το αρχαίο Κάστρο, η Κούλια, τα γεφύρια, το
κυπαρίσσι. Είναι τα αξιοθέατα του χωριού μας.
Για τα πηγάδια πολλά γράφτηκαν στην εφημερίδα του Συλλόγου μας
«ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ» από τον Αθανάσιο Σώλο και τον Παναγιώτη Λαζαρόπουλο.
Ο Σύνδεσμος Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα» μέχρι σήμερα
προσπάθησε και πέτυχε να συντηρήσει πολλά δημόσια πηγάδια μεταξύ των οποίων: το
Σορόκι, το Πέρα Πηγάδι, το Κάτω Πηγάδι, το Πανώριο, το Νιοπήγαδο και τελευταία
το Καρούσου πηγάδι, τον Καλόγηρο και τη Φωτεινή.
Η εγκατάλειψη των πηγαδιών φαίνεται ανάγλυφα από τις φωτογραφίες
των πηγαδιών που τραβήχτηκαν πριν και μετά την επισκευή τους.
Κάθε πηγάδι κρύβει και μια μικρή ιστορία. Και για να μη χαθούν τα
πηγάδια και μαζί μ’ αυτά οι καταπληκτικές τους ιστορίες πασχίζει ο Σύλλογός
μας.
Για το τελευταίο πηγάδι, τη Φωτεινή, αναδημοσιεύουμε, χωρίς κανένα
σχόλιο, το κείμενο του Αθανασίου Σώλου από την εφημερίδα μας ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ
ΝΕΑ, φύλλο 107.
Ταξιάρχης Σάββας
Η Φωτεινή. Ένα θλιβερό παραμύθι
Στη Χρυσοβίτσα, πέρα από τον γκρεμό της εκκλησίας μας, του Αϊ
Γιώργη, και δεξιά του αμαξιτού δρόμου που οδηγεί στον Πρόδρομο, υπάρχει το
κοινόχρηστο πηγάδι, που το λέμε Φουτνή ή Φωτνή, όπως λέμε Νιομπ’γαδ ή Κατ’
Π’γιάδ. Οι κάτοικοι του χωριού μας δεν είναι όλοι γηγενείς, οι περισσότερες
οικογένειες είναι ξένες, από Κρανιά, Χάσια, Άρτα, Πέτα ακόμη και από Σκουρτού,
Μπαμπίνη, Βασιλόπουλο και Βλυζιανά. Οικογένειες που κατέληξαν εκεί και
προσπάθησαν να βολευτούν σε αυτό το χωριό από κατοικία και κτήματα.
Η ανάγκη που τους προσβίαζε δεν τους άφηνε περιθώρια να μελετήσουν
την ιστορία του τόπου που τους δέχτηκε και έγινε τόπος τους. Η Φουτνή ή Φωτνή
και ορθότερα «Φωτεινή» ήταν βλαχοπούλα από τα μέρη της Άρτας, που ήταν τότε
τουρκοκρατούμενη. Ήταν δεν ήταν στα δεκαπέντε της. Μοναχοκόρη, ωραία και
όμορφη, με ξανθά μαλλιά και μάτια, ορφανή από μάνα. Για να την γλιτώσει από το
τούρκικο χαρέμι ο πατέρας της, την πήρε κι έφυγε κρυφά στο Ελληνικό και τελικά
σταμάτησε στη Χρυσοβίτσα, όπου έμελλε κι εκείνος να πεθάνει και η ορφανή να
αφήσει το κορμί της αλειτούργητο, που το όνομά της το πήρε αυτό το πηγάδι που
λένε Φωτνή, για να θυμούνται την άμοιρη οι γενεές που πέρασαν και που θα
έρχονται.
Η γιαγιά μου, η μάνα του πατέρα μου, πέθανε το Δεκέμβριο του 1950
σε ηλικία 105 ετών, όπως η ίδια έλεγε. Γεννήθηκε, κατά τους υπολογισμούς μας,
στα 1845, τα χρόνια της να πάρουμε. Ήταν κόρη του Θοδωρή Ταπρατζή κι εγγονή του
Σπύρου Θοδωράκη Ταπρατζή. Με υπολογισμούς η ρίζα τους έφτανε στα 1700 και βάλε.
Καμάρωνε γιατί ήταν ντόπια, ενώ οι συννυφάδες της, Αγγέλαινα και Σπύραινα, ήταν
ξενοχωρίτισσες. Από παραδόσεις του παππού και του πατέρα της ήξερε του κόσμου
τις μικρές ιστορίες και περιστατικά γύρω από το χωριό μας και τις ιστορούσε στη
μάνα μου, τη θεια μου και τις συννυφάδες της. Όμως αυτές, σαν ξενοτοπίτισσες,
βαριόταν και καμιά τους δεν έτεινε ευήκοον ους ν’ ακούσουν και να μάθουν κάτι
από το νέο τους χωριό, όπου εγκαταστάθηκαν μετά το γάμο τους η κάθε μία. Αυτές
ενδιαφέρονταν για τα τρέχοντα – τι έκανε η τάδε, τι φορούσε στην εκκλησία η
δείνα.
Δεν είχε ακροατήριο.
Εμείς τα παιδιά θέλαμε τρεχάμενες ιστορίες με δράκους, μάγισσες,
νεράιδες, κύκλωπες, βασιλιάδες και βασιλοπούλες. Για να πιάσει κουβέντα τα
κατάφερνε η γριά Καλλιόπη, που τη λέγανε και Καλοερίνα. Έκοβε σφήνες ψωμί, τις
πότιζε με λάδι, πασπάλιζε και ζάχαρη και καθόμασταν να την ακούμε. Γλυκιά η
φωνή της, αλλά ξηρά και άχαρα τα ιστορήματά της.
«Απ’ λες», άρχιζε η Βάβω η Καλλιόπη, «ήταν εκεί στο Τούρκικο ένας
πατέρας με τη μοναχοκόρη του τη Φωτνή. Η μάνα της είχε πεθάνει από παλιά και
άφησε τη μικρή ορφανή στον πατέρα της.
Εκεί στο κυρίως Ξηρόμερο, Άνω και Κάτω, συνηθίζουμε να μιλάμε σαν
να μας κυνηγάνε. Κόβουμε τις συλλαβές, τις καταλήξεις, και περιορίζουμε
απαράδεκτα τα φωνήεντα σε αντίθεση με τους Μωραΐτες που προσθέτουν καταλήξεις –
ο Σεραφείμ γίνεται Σεραφείμης. Εμείς εκεί το πλαρ, το μπλαρ, τσέντσαν τσάλλοι,
τέλος έτσι και η άμοιρη Φωτεινή έγινε Φωτνή. Η ορφανή άξαινε και πλάταινε με
τις άλλες κοπέλες του τόπου της. Είχε ωραία ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Μια
μέρα που γύριζε με άλλες κοπέλες από το πλύμα, την είδε ο Τούρκος μπέης και του
άρεσε. Ζήτησε το σπίτι της κι ένα και αυτού στον πατέρα της. «Το και το», του
λέει. «Η τσούπρα σου θα γίνει δικιά μου, θα την πάρω στο χαρέμι μου». Κόκαλο ο
πατέρας. Κάθε αντίρρηση ήταν χαμένος κόπος. Ολονυχτίς πούλησε το έχει του και
κράτησε τα δυο του άλογα. Τα φόρτωσε με ό,τι χρειαζόταν και παράωρα καβαλίκεψαν
πατέρας και κόρη και δρόμο για το Ελληνικό. Πέρασαν από μυστικά περάσματα κι
εκείνα τ’ άλογα σαν να ένιωθαν τον κίνδυνο τάχυναν το βήμα τους και το χάραμα
πέρασαν στο ελληνικό φυλάκιο. Ανάσαναν. Ξεκούρασε τα ζωντανά του και την άλλη
μέρα, έφυγε για τον Καρβασαρά. Εκεί όμως δεν του άρεσε, γιατί ήταν κοντά ο
Μπέης. Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει και βρέθηκε στην Κατούνα, κατέβηκε στα άλλα
χωριά κάτω και σταμάτησε εδώ στο δικό μας χωριό. Βολεύτηκε σ’ ένα έρημο σπίτι.
Πήρε και το χωράφι που είναι κάτω από την εκκλησία που έφθανε μέχρι πέρα στο
Τσομπέικο. Έφτιαξε και πηγάδι μέσα και το έκανε περιβόλι. Το κοριτσάκι, πώς το
είπαμε, έλεγε η γιαγιά, Φωτνή, λέγαμε εμείς το ακροατήριο, άξαινε και πλάταινε,
μόρφαινε που χαιρόσουν να την βλέπεις, την είδες εσύ γιαγιά, ρωτά το
ακροατήριο, η γιαγιά απαντούσε, όπως μου έλεγε και μένα ο πατέρας μου.
Τα παιδιά του χωριού την λιμπίζονταν και ο πατέρας κάλεσε τον
αδελφό του από τον τόπο τους. Εκείνος ήρθε, ανάθεμα την ώρα, με τα δυο του
παιδιά, τα χτικιάρικα, κακό χρόνο νάχουν. Στο χρόνο απάνω πέθαναν οι γονέοι και
των δύο μεριών κι έμεινε η Φωτνή με τα δυο της ξαδέλφια, που ανέλαβαν να την
φυλάνε σαν αδελφή τους. Αυτό έδειχναν.
Ένα πρωί, η Φωτεινή βρέθηκε πνιγμένη στο πηγάδι της, που ύστερα
από χρόνια πήρε το όνομά της. Λόγος κανένας, ούτε έρωτας ούτε απογοήτευση
καμιά. Βρέθηκαν οι βαρέλες της και η ποτίστρα της γεμάτες νερό και η
γαϊδουρούλα της στο καλύβι να βόσκει άχυρο. Το έριξαν στην αυτοκτονία και η
υπόθεση έκλεισε. Η εξουσία δεν σκοτίστηκε και πολύ. Αλλά το πράγμα έδειχνε
μοναχό του. Εκείνα τα ζαλιάρικα την αμαρτία τους την κάνανε. Την έπνιξαν την
ορφανή, για να κερδίσουν την περιουσία της. Αλλά δεν ήταν τυχεροί να γλεντήσουν
την επιτυχία τους αυτή, που να βράζουν στα καζάνια του σατανά μέχρι Δευτέρης
Παρουσίας.
Έτσι ρήμαξε το σπίτι και η περιουσία της ορφανής. Το χωράφι έγινε
τώρα το νεκροταφείο. Η Φωτνή είναι θαμμένη και αδιάβαστη πάνω στην πλατεία που
ήταν πρώτα και νεκροταφείο. Από το χωράφι ένα μεγάλο κομμάτι πήρε το δρόμος του
Προδρόμου και ένα έφαγε η μάντρα που έφτανε μέχρι το νεκροταφείο. Έτσι
παθαίνουν τα έρημα. Μια κουκουβάγια φωλιάζει τώρα στην ελιά όλη τη μέρα και τα
βράδια πετιέται πάνω από τον Αϊ Γιώργη κάνει μια βόλτα μέσα στο χωριό, ρεκάζει
για λίγο και γυρίζει πάλι στην ελιά. Μη σκοτώνετε τις κουκουβάγιες, ποιος ξέρει
μπορεί να είναι η Φωτνή που γυρίζει αλειτούργητη πάνω από το κτήμα της και στην
ερημιά».
«Γιατί δεν την λειτούργησαν, βάβω, τη Φωτεινή οι χωριανοί μας;»
ρωτούσαμε εμείς το ακροατήριό της. «Α, δεν ξέρω, αυτά είναι παπαδίστικα
πράγματα – θεοτικά, αυτοί τα κουβεντιάζουν με το Θεό. Λένε πως όσοι αυτοκτονούν
δεν επιτρέπεται να λειτουργηθούν, αλλά εδώ είναι έγκλημα και όχι αυτοκτονία»,
κατέληγε η γριά μας. Για το σπίτι της δεν καθόριζε τον τόπο, έδειχνε πάντοτε
νοτιοανατολικά, δεν καθόριζε τον τόπο που ζούσε η ορφανή. Οι γυναίκες του
χωριού χρησιμοποιούσαν το πηγάδι, τη Φωτνή, για το πλύσιμο των χοντρόρουχων της
οικοσκευής τους, καμιά τους, όμως, δεν ξέρει την ιστορία της Φωτεινής,
ιδιοκτήτριας από κληρονομιά του πατέρα της, που άραξε καταφοβισμένος στο χωριό
μας, να γλιτώσει την άτυχη κόρη του από το χαρέμι του Τούρκου δυνάστη.
Τι και να το πέτυχε, η κόρη δεν γλίτωσε από τους δικούς της. Και
το χειρότερο την έπνιξαν άδικα οι δικοί της άνθρωποι. Αιδεσιμότατε παπα-Φώτη
Χατζή, πρωθιερέα του χωριού μας, στις προσευχές του, για όλους μας, κάνε μας τη
χάρη να περιλάβεις και παρέλαβε στα ευλογητάρια σου και την αδικοχαμένη Φωτεινή
ή Φωτνή ή Φουτνή. Τη δύστυχη την ορφανή. Αξίζει και γι’ αυτήν το «άμωμοι εν οδώ
αλληλούια». Την παραπάνω θλιβερή ιστορία αφιερώνω στη μνήμη της γιαγιάς μου
Καλλιόπης, της Καλοερίνας, χήρας Α. Σώλου το γένος Θεοδωράκη Ταπραντζή.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ: εκδήλωση επί τη λήξη των πνευματικών και ποιμαντικών δραστηριοτήτων της ενορίας μας
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Σας περιμένουμε στην εκδήλωση επί τη λήξη των
πνευματικών και ποιμαντικών δραστηριοτήτων της ενορίας μας (Κατηχητικά
Σχολεία, Κύκλοι Μελέτης Αγίας Γραφής, Εσπερινά Κηρύγματα, Συνάξεις Νέων &
Νέων Ζευγαριών), την Κυριακή 13 Ιουνίου μετά τη Θεία
Λειτουργία στον προαύλιο χώρο του Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αγρινίου.
Στην εκδήλωση θα γίνει η βράβευση των μαθητών που
έλαβαν μέρος στον Μαθητικό Διαγωνισμό για τα 200 χρόνια από την Ελληνική
Επανάσταση με θέμα: "Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ως πρωτεργάτης της
Επανάστασης του 1821".
Έπαινοι για τον Διαγωνισμό θα απονεμηθούν σε όλους τους συμμετέχοντες.
Στο χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει έκθεση με τα
έργα των μαθητών.
Ζωντανή μετάδοση του Δημοτικού Συμβουλίου της Παρασκευής 11 Ιουνίου.
Ημερομηνία
10.6.2021
ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ
ΑΙΤ/ΝΙΑΣ
ΔΗΜΟΣ
ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
ΓΡΑΦΕΙΟ
ΔΗΜΑΡΧΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.
Η Δημοτική Αρχή συνεχίζοντας τις
παρεμβάσεις για αλλαγές στον Δήμο Ξηρομέρου σε όλα τα επίπεδα, στα πλαίσια της
εμβάθυνσης της Δημοκρατίας, της διαφάνειας, της δημόσιας λογοδοσίας και της
πλήρους ενημέρωσης των πολιτών του Δήμου Ξηρομέρου, θα μεταδώσει ζωντανά την
Τακτική Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Παρασκευής 11 Ιουνίου,
στις 08:00 μ.μ., το οποίο θα γίνει με τηλεδιάσκεψη.
Η Δημοτική Αρχή από τον Σεπτέμβριο του
2019 που ανέλαβε, φρόντισε, για πρώτη φορά τα ηχητικά πρακτικά
να ανεβαίνουν στην ιστοσελίδα του Δήμου, ώστε οι πολίτες να ενημερώνονται για
τις συζητήσεις, τις θέσεις των παρατάξεων - δημοτικών συμβούλων και τις
αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και από τον Δεκέμβριο του 2020, ξεκίνησε
πάλι για πρώτη φορά τις ζωντανές μεταδόσεις των Δημοτικών
Συμβουλίων που γίνονται με τηλεδιάσκεψη.
Δεξιά στην ιστοσελίδα του Δήμου
Ξηρομέρου, στην κατηγορία ''ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ'', έχει προστεθεί η
επιλογή ''Live μετάδοση''. Εκεί μπορούν όλοι οι πολίτες να μπουν ελεύθερα και
να παρακολουθήσουν ζωντανά το Δημοτικό Συμβούλιο και τα τοπικά Sites και Blogs
να πάρουν τον σύνδεσμο ή τον κώδικα html, να τον επικολλήσουν στο δικό τους
μέσο, ώστε να το αναμεταδώσουν και να το παρακολουθήσουν όσο πιο πολλοί πολίτες
του Ξηρομέρου.
Με το τέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, το
βίντεο της συζήτησης θα είναι την ίδια στιγμή διαθέσιμο στο κανάλι στο YouTube
του Δήμου Ξηρομέρου μαγνητοσκοπημένο, για να μπορέσουν να το παρακολουθήσουν οι
πολίτες που δεν μπόρεσαν ζωντανά.
Ο καλά και
πλήρως ενημερωμένος πολίτης στα θέματα του Δήμου μας, είναι ζητούμενο και
μεγάλος στόχος της δημοτικής αρχής.
ΓΡΑΦΕΙΟ
ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Ολοκληρώθηκαν οι πρώτες εργασίες στο Γήπεδο Ποδοσφαίρου της Παλαίρου. Μεταμορφώθηκε η εξέδρα
Στα πλαίσια της συντήρησης και της αναβάθμισης του γηπέδου
της Παλαίρου το Κέντρο Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου
Ακτίου Βόνιτσας , ολοκλήρωσε τις εργασίες στην εξέδρα του γηπέδου
και στους γύρω χώρους .
Πραγματοποιήθηκαν εργασίες στεγανοποίησης ,
επιδιόρθωσης και αντικατάστασης ( φθαρμένων και σκουριασμένων
σιδήρων ) του γηπέδου. Επιπροσθέτως μέρος της εξέδρας του και
εργασίες ελαιοχρωματισμού αυτής. Επιπλέον έγινε και μερική αντικατάσταση
καθισμάτων, πάγκων , αποδυτηρίων και κοινόχρηστων χώρων .
Οι εργασίες στο γήπεδο θα ολοκληρωθούν με την αλλαγή της φθαρμένης
πινακίδας του γηπέδου, που βρίσκεται στα αποδυτήρια. Εν συνεχεία εργασίες θα
πραγματοποιηθούν και στα αποδυτήρια ,έτσι ώστε να βελτιωθούν και να γίνουν
λειτουργικά για τους χρήστες.
Τέλος ,το Σεπτέμβριο θα γίνει και η προγραμματισμένη συντήρηση του
συνθετικού χλοοτάπητα με χτένισμα και προσθήκη συνθετικού υλικού.
Προτεραιότητα μας φυσικά είναι η ασφάλεια των φιλάθλων και η διατήρηση της
εξέδρας και του γηπέδου για πολλά ακόμη χρόνια.
Εκ του Κέντρου Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου
Ακτίου Βόνιτσας
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ
Οράματα και παραισθήσεις από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης
.
 |
Αστακός 10.6.2021
Δελτίο τύπου.
Την Δευτέρα 7 Ιουνίου, στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, ο Δήμαρχος Ξηρομέρου κ. Γιάννης Τριανταφυλλάκης, δημοσιεύεσαι το παρακάτω κείμενο, συνοδευόμενο από φωτογραφίες και βίντεο από το εν εξελίξει έργο της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου Αστακού.
«Παραλία Αστακού...
Θα ταλαιπωρηθούμε, κάποιοι περισσότερο... αλλά πιστεύουμε θα αξίζει την ταλαιπωρία!»
Τώρα μέσα σε αυτό το μικρό κείμενο του Δημάρχου, που οραματίστηκε και εφεύρε ο κ. Γαλούνης, αυτό που ακριβώς αναφέρει στο Δελτίο Τύπου των παραισθήσεων του: «….μέσω του διαδικτύου προσπαθούν με ψέματα να καπηλευτούν το έργο της Ανάπλασης του Παραλιακού Μετώπου Αστακού, λέγοντας (εμείς!!!) στους Δημότες ότι το έργο αυτό είναι δικό τους και ότι έδωσαν μεγάλους αγώνες για να το εντάξουν στο ΕΣΠΑ και να εξασφαλίσουν τις σχετικές πιστώσεις».
Πουθενά δεν αναφέρθηκαν αυτά και από κανέναν και αν τα βρει να μας τα υποδείξει που αναφέρονται όλα αυτά τα μυθεύματα και οι οπτασίες του κ. Γαλούνη.
Το συγκεκριμένο έργο η δημοτική αρχή Τριανταφυλλάκη το δημοπράτησε τον Οκτώβριο του 2019, τον Ιούνιο του 2020 είχαμε ανάδοχο και το εκτελεί αυτή την περίοδο, ώστε να παραδοθεί στην πόλη του Αστακού και στους δημότες.
Επίσης συμπληρωματικά αναφέρουμε, ότι η νυν δημοτική αρχή, κατάφερε να ενταχθεί στο ΠΔΕ της Περιφέρειας και η Β' φάση της ανάπλασης του ιστορικού κέντρου του Αστακού, τον Φεβρουάριο του 2021, με 1.180.966,86 € και έτσι αυτό το έργο θα ολοκληρωθεί στο άμεσο μέλλον ως ενιαίο.
Ο κ. Γαλούνης για άλλη μία φορά μετέρχεται το ψεύδος όπως συνηθίζει για να παρουσιάσει τις δικές του παραισθήσεις ως κάτι αληθινό. Δεν μπορούμε να τον παρακολουθήσουμε στο κρεσέντο ψεμάτων και να τον βοηθήσουμε.
Η δημοτική αρχή θα συνεχίσει με πολύ δουλειά να αλλάζει τον Δήμο Ξηρομέρου, να παράγει μετρήσιμο έργο, μελετώντας έργα, εξασφαλίζοντας χρηματοδοτήσεις, δημοπρατώντας και εκτελώντας.
Το μεγαλύτερο έργο όμως της νέας δημοτικής αρχής έως σήμερα, είναι ότι ο κόσμος κέρδισε και κερδίζει την αξιοπρέπεια του, την ελπίδα και τον αυτοσεβασμό του, έννοιες που είναι δυσκολονόητες έως ακατανόητες στον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τον κ. Γαλούνη καταλαβαίνουμε ότι αυτό τον ενοχλεί, γιατί οι συγκρίσεις με την αποτυχημένη πενταετία του είναι γι αυτόν δυσάρεστες, όπου το μόνο έργο που άφησε πίσω του ήταν ένας ρημαγμένος οικονομικά Δήμος στον προθάλαμο του Παρατηρητηρίου. Οι δημότες βλέπουν, συγκρίνουν και καταλαβαίνουν την μεγάλη διαφορά μας.
Ενέταξε το 2018 έργα στο Φιλόδημος με απλά τεχνικά δελτία, όπως έδινε την δυνατότητα η νομοθεσία, αλλά να τα ωριμάσει μελετητικά και να τα δημοπρατήσει ήταν ανίκανος. Στα συρτάρια μέσα βρίσκονταν 1,5 χρόνο, με κίνδυνο να χαθούν οι χρηματοδοτήσεις και ήρθε η νέα δημοτική αρχή, τα έβγαλε από τα συρτάρια, με συστηματική δουλειά Τεχνικής Υπηρεσίας και Ειδικών Συνεργατών, και τα απλά τεχνικά δελτία του κ. Γαλούνη τα έκανε ώριμες μελέτες, τα δημοπράτησε.
Επίσης η νέα δημοτική αρχή ενέταξε μέσα σε ούτε 2 χρόνια, πολλά περισσότερα έργα από όσα ενέταξε αυτός όλα τα 5 χρόνια, και αυτά δυστυχώς γι αυτόν είναι μετρήσιμα και θα τα παρουσιάσουμε σε απολογισμό μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, σε ζωντανή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κάτι που ο κ. Γαλούνης δεν τόλμησε να κάνει ποτέ.
Επίσης θυμίζουμε στον τέως, ότι τα έργα δεν ανήκουν στον εκάστοτε Δήμαρχο και στην εκάστοτε Δημοτική Αρχή, ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ.
Ο κ. Γαλούνης να πληρώσει από την τσέπη του, να εργαστεί με το ιδρώτα του και να κολλήσει ένσημα αν θέλει να γίνει ιδιοκτήτης έργων.