• Από την Τρίτη το πρωί και για ένα μήνα τίθεται σε ισχύ ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου η επικράτεια χωρίζεται, πλέον, σε δύο ζώνες αντί για τέσσερις: Επιτήρησης και Αυξημένου  Κινδύνου.
• Στην πρώτη εντάσσονται όλοι οι νομοί που μέχρι τώρα παρουσίαζαν σχετικά λίγα κρούσματα, αυτοί δηλαδή που μέχρι σήμερα είναι στο «πράσινο» και το «κίτρινο». Εκεί θα ισχύουν τα γνωστά μέτρα, κάποια από τα οποία διευρύνονται. Και είναι τα  εξής: Χρήση μάσκας παντού, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Περιορισμός της κυκλοφορίας από τις 12:00 το βράδυ έως τις 5:00 το πρωί. Εφαρμογή τηλε-εργασίας 50% σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και πλήρης τηλε-εκπαίδευση στα πανεπιστήμια. Όχι συναθροίσεις. Και, βέβαια, πάντα αποστάσεις και προσωπική υγιεινή.
• Στη ζώνη Αυξημένου Κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που μέχρι σήμερα βρίσκονται όχι μόνο στο «κόκκινο», αλλά και στο «πορτοκαλί». Δηλαδή όλη η Βόρεια Ελλάδα αλλά και η Αττική, από την επόμενη εβδομάδα. Ειδικά εκεί, στις προηγούμενες ρυθμίσεις προστίθενται και οι ακόλουθες: Αναστέλλεται η λειτουργία όλων των χώρων εστίασης, πλην της κατ’ οίκον διανομής φαγητού και της παραλαβής από το κατάστημα. Το ίδιο θα ισχύει και για τους χώρους ψυχαγωγίας, πολιτισμού και άθλησης: Μπαρ, καφέ, κινηματογράφοι, μουσεία και θέατρα, όπως και κλειστά γυμναστήρια. Σε αντίθεση με την άνοιξη, ωστόσο, δεν απαγορεύονται οι μετακινήσεις εκτός νομού.
• Με άλλα λόγια, οι νέοι κανόνες, που θα ισχύσουν από τις 6:00 το πρωί της Τρίτης, επικεντρώνονται στις δύο εστίες που, διαπιστωμένα, ευνοούν τη μετάδοση του ιού: Στη διασκέδαση και την κινητικότητα των πολιτών. Ενώ διατηρούν σε ολόκληρη την επικράτεια τη λειτουργία της βιομηχανίας, του λιανεμπορίου και των σχολείων. Και παραμένουν ανοιχτές υπηρεσίες, όπως τα ξενοδοχεία και τα κομμωτήρια. Γιατί εκεί τα στοιχεία δείχνουν ότι το πρόβλημα ελέγχεται.
• Σε σύγκριση με την πρώτη φάση, τώρα η κυκλοφορία είναι ελεύθερη, χωρίς την ανάγκη αποστολής μηνυμάτων. Τα καταστήματα λιανικής παραμένουν ανοιχτά, η παραγωγή συνεχίζεται απρόσκοπτα και τα σχολεία λειτουργούν κανονικά.

Ολόκληρο το μήνυμα του πρωθυπουργού: https://www.aftodioikisi.gr/

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

Ευχαριστήρια επιστολή 

Προς: κ.Αλέξανδρο Κυριαζή

Μπαμπίνη Ξηρομέρου

Αγαπητέ Αλέξανδρε (μπαρπα Αλέκο όπως σε προσφωνούμε στο χωριό μας) με την ανάλυψη των καθηκόντων μου και στην ενορία του  Αγ. Νικολάου Μπαμπίνης παράλληλα με την ενορία του Αγίου Γεωργίου Μαχαιράς, πέραν από την χαρά σου που θα ασκήσω τα ιερατικά του  καθήκοντα και στην ενορία του  Αγ. Νικολάου Μπαμπίνης και το ζεστό σου καλωσόρισμα σου ,μου είχες κάνει γνωστό ότι θα αναλάβεις ο ίδιος με δικά σου έξοδα εξ ολοκλήρου την αντικατάσταση της παλαιάς κεραμοσκεπής (λόγο σοβαρών προβλημάτων)  με νέα σύγχρονης τεχνολογίας.

Τα λόγια σου έγιναν πράξη και η παλιά κεραμοσκεπή αντικαταστάθηκε.

Θέλω λοιπόν από βάθος καρδιάς να σε ευχαριστήσω για αυτή τη μεγάλη σου δωρεά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου Μπαμπίνης ,γνωρίζοντας τη μεγάλη σου αγάπη που τρέφεις από μικρό παιδί στην εκκλησία και στον Άγιο Νικόλαο.

Σε ευχαριστώ για μια ακόμη φορά και σου εύχομαι υγεία και θεού ευλογία. 

π.Νικόδημος εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Μπαμπίνης 

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

iii) Κτηνοτροφικά του Ξηρομέρου

Μαντριά: Γαλαρομάντρι, ψιμαδομάντρι, στερφομάντρι…

Στη μνήμη του Πατέρα

Σηκώθηκα μια χαραυγή προτού να ξημερώσει

Και πήρα τα κοπάδια μου να πα’ να τα βοσκήσω.

Τα πρόβατά μου απλώσανε κάτω στα ριζοβούνια
Και τρών’ κλαρί τα γίδια μου ψηλά στα καταράχια
Κι από τ’ ασημοκούδουνα κι απ’ τα ψιλά τσοκάνια
Αχολογούν τα διάσελα κι αντιλαλούν τα δάσα.
Ζηλεύει τ’ άστρι που τ’ακούει κι αβγάτισε το φως του
Ζηλεύουνε κι οι πέρδικες κι αρχίσαν το κελάδι
[Δημοτικό τραγούδι].

 

       Μαντρί: η λέξη είναι υποκοριστικό της λέξης μάντρα. Είναι η αρχαία ελληνική λέξη μάνδρα. Και σημαίνει: περιφραγμένος χώρος όπου φυλάγονται γιδοπρόβατα. Μαντριά: η λέξη στον πληθυντικό αριθμό, στην τσοπάνικη γλώσσα σημαίνει όλα τα περιφραγμένα «κατοικιά» των ζώων. Μαζί και την καλύβα του τσοπάνη. Από τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου και όλο το χειμώνα τα βράδια τα ζώα κλείνονταν στα μαντριά…

Ως κόρη κτηνοτρόφου θα καταγράψω τη βιωμένη εμπειρία στα μαντριά του. Αυτή η εμπειρία νομίζω συντελεί στην σωστότερη περιγραφή τους.

Ο πατέρας όταν μετοίκησε από τα Βλυζιανά στο Μαχαιρά Ξηρομέρου, επέλεξε να στήσει τα μαντριά του σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Μαναστράκια.

Ήταν ένα μέρος που πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τα ζώα που θα φυλάσσονταν εκεί. Η συλλογική μνήμη διασώζει ότι εκεί ήταν κάποτε η στάνη του Πλιάκου. Απείχε από το χωριό περίπου  μισή ώρα δρόμο. Υπολογίζω την απόσταση που κάναμε με τα πόδια και όχι με αυτοκίνητο. Ακολουθούσαμε ένα ανηφορικό μονοπάτι που μας έβγαζε σε ένα πλάτωμα. Εκεί στο πάνω  επικλινές μέρος ήταν τα μαντριά. Ο πατέρας έκανε αυτή τη διαδρομή καθημερινά πρωί και βράδυ. Είχε φτερά στα πόδια τότε. Έφευγε σαν ζαρκάδι, όπως μου είχε πει μετά από χρόνια ο ιερέας Κ. Σιάσος που με συνάντησε στο Αγρίνιο… Η μάνα και εμείς τα παιδιά κάναμε αυτό το δρομολόγιο με το γάιδαρο ή και πεζοί. Ο αδελφός μου σχεδόν πετούσε ! Εγώ βάδιζα πιο αργά και με λιγότερο ενθουσιασμό. Είναι αλήθεια πως δεν ένιωθα πολύ δεμένη  με τα ζώα. Προτιμούσα να μένω σπίτι, να αναλαμβάνω δουλειές του νοικοκυριού και κυρίως να διαβάζω…

Γίδια στα Βρύστιανα Ξηρομέρου…

 

Ο τσοπάνης είχε την ανάγκη να κατασκευάσει ένα ξύλινο χώρο, «κατοικιό», για να στεγάσει τα ζώα. Μέσα σ’ αυτό το χώρο τα κλείνει για να τα προστατεύει από τις καιρικές συνθήκες και από τα «ζουλάπια», τα τσακάλια, τους λύκους κ.λπ.

Ο τόπος, το ίδιο το περιβάλλον καθοδηγούν τον τσοπάνη που και με τι υλικά θα το φτιάξει. Η επιλογή του χώρου δεν ήταν τυχαία. Έπρεπε ο τόπος να είναι στραγγερός, απάγκιος και προσήλιος, να μην τον δέρνουν οι βροχές και οι αέρηδες του χειμώνα και να στραγγίζουν εύκολα τα νερά της βροχής.Επίσης να το βλέπει ο ήλιος. Έπρεπε δηλαδή να εξασφαλίζει τις ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης και ασφάλειας των ζώων.

Ο πατέρας, όπως και κάθε τσοπάνος, έβγαζε νοερά τα σχέδια για να κατασκευάσει τρία μαντριά: Γαλαρομάντρι, ψιμαδομάντρι και στερφομάντρι.

Και μια καλύβα για τον ίδιο και την οικογένειά του.[Βλέπετε: Μ.Αγγέλη, «Η καλύβα του τσοπάνη», https://xiromeronews.blogspot.com/2020/10/blog-post_405.html].

Υπήρχαν τα σχέδια του «αρχιτέκτονα τσοπάνη» πάνω στα οποία ο ίδιος σε συνεργασία με άλλους τσοπάνηδες κατασκεύαζε τα μαντριά.Θα περιγράψω στη συνέχεια λεπτομερώς τον τρόπο κατασκευής του μεγάλου μαντριού, που λέγεται γαλαρομάντρι ή γαλάρι:

 

i). ΓΑΛΑΡΟΜΑΝΤΡΙ

Υλικά: Ο τσοπάνης τα απαραίτητα υλικά για την κατασκευή  τα έπαιρνε από τη φύση: πέτρες, ξύλα, φτέρες …Από το εμπόριο προμηθευόταν τσίγκια, σύρμα, πρόκες…Τα έμπειρα χέρια με αυτά τα απλά υλικά, με πολύ μεράκι και πολλή κούραση έφτιαχναν εξαιρετικά μαντριά.

Εργαλεία: Χρησιμοποιούσε τσεκούρι για το κόψιμο των ξύλων.Λοστό για να ανοίγει τρύπες στο έδαφος όπου θα έμπηγε τα ξύλα, τα παλούκια. Τανάλια για να κόβει τα σύρματα και να δένει τα ξύλα όπου χρειαζόταν και ένα σφυρί για να χτυπάει. Δρεπάνι για να κόβει τις φτέρες που χρειαζόταν για να «ντύσει» το μαντρί.

Κατασκευή: Πρώτα κατασκεύαζε με πέτρες τη μάντρα στο πάνω μέρος του μαντριού.Την έχτιζε ξερολιθιά. Χωρίς τσιμέντο και κάποιο άλλο υλικό. Μεγάλες πέτρες μαστορικά τοποθετημένες εξασφάλιζαν το πάνω μέρος.

Μετά έμπηγε περιμετρικά τα παλούκια, ξύλα σκληρά και ανθεκτικά για να στήσει το σκελετό του μαντριού. Από παλούκι σε παλούκι στερέωνε τα λούρια. Λούρια ήταν μακριές, εύκαμπτες, ξύλινες βέργες που στερεώνονταν πάνω στα παλούκια. Ανάμεσα στα λούρια έπλεκε σε παράλληλες σειρές τις φρεσκοκομμένες φτέρες. Παράλληλες σειρές που η πάνω σκέπαζε την κάτω σειρά. Πολύ πυκνή πλέξη ώστε να δημιουργούν ένα προστατευτικό πλέγμα. Εξασφάλιζαν έτσι προφύλαξη  από τη βροχή και το χιόνι και στεγανότητα στο τμήμα κάτω από το φράχτη στο εσωτερικό μέρος που είχε μια κλήση. Επίσης προστασία από τα αρπακτικά…

Στην κάτω άκρη του μαντριού στέριωνε μια απλή πορτούλα από ξύλα. Με ένα αυτοσχέδιο σύρτη  δικής του επινόησης, με χοντρό σύρμα που έκλεινε καλά…

Στην πάνω πλευρά, συνέχεια της μάντρας έφτιαχνε και ένα μικρό καλυβάκι τον τσάρκο για τα κατσίκια. Αυτός με μια μικρή πορτούλα επικοινωνούσε με το μαντρί και έβγαιναν τα μικρά για βύζαμα. [Βλέπετε: Μ.Αγγέλη, «Τσάρκος: καλύβι για τα αρνοκάτσικα…», https://www.astakos-news.gr/2020/10/blog-post_96.html].

Κατά τις ηλιόλουστες μέρες η γυναίκα ή κάποιο από τα παιδιά ανέβαινε στα μαντριά να ανοίξει τα κατσίκια από τον τσάρκο για να λιαστούν… Έτρεχαν τότε τα μικρά στο μεγάλο μαντρί, χοροπηδούσαν σαν παιδάκια από δω κι από κει, έπαιζαν, απολάμβαναν τις ευεργετικές ιδιότητες του ήλιου. Όμορφες εικόνες ποιμενικής ζωής!

Η γυναίκα και τα παιδιά του τσοπάνη συμμετείχαν σε όλες τις εργασίες βοηθητικά. Κάποιες φορές αναλάμβαναν εξ ολοκλήρου τη φύλαξη, τη βόσκηση, το πότισμα και το άρμεγμα του κοπαδιού, αν υπήρχε ανάγκη.

ii) ΨΙΜΑΔΟΜΑΝΤΡΙ

Το δεύτερο μαντρί ήταν για τα ζώα που γεννούσαν όψιμα. Ήταν πιο μικρό από το γαλαρομάντρι αλλά με την ίδια ακριβώς κατασκευή. Διέφερε ως προς το μέγεθος. Ήταν μικρότερο γιατί θα στέγαζε λιγότερα ζώα απ’ ότι το γαλαρομάντρι. Ο τσοπάνης γνώριζε πόσα ζώα ήταν πρώιμα και πόσα όψιμα.Aνάλογα σχεδίαζε και το μέγεθος.

iii) ΣΤΕΡΦΟΜΑΝΤΡΙ

Το στερφομάντρι ήταν δίπλα από το ψιμαδομάντρι. Aπαραίτητο για τη στέγαση του στειροκόπαδου. Δηλαδή για τραγιά, βιτούλια, γίδες που δεν γεννούσαν ή έχασαν το μικρό τους «τσαγκαδεύτηκαν» και λέγονταν «τσαγκάδες».

iv) AYΛΕΙΟΣ ΧΩΡΟΣ

Επειδή και τα στείρα ζώα ήταν πολλά, ο πατέρας αργότερα έκλεισε έναν αύλειο χώρο από το στερφομάντρι μέχρι το γαλαρομάντρι. Στο πάνω μέρος υπήρχε φράχτης. Αυτό το έκανε για να απλώνονται άνετα τα μεγάλα ζώα και να μην χτυπιούνται με τα κέρατα δημιουργώντας συγκρούσεις και αναστάτωση στο κοπάδι.

Ήταν όλα τόσο μελετημένα, καλοστημένα και σχεδιασμένα θαρρείς κι ο πατέρας και κάθε νοικοκυρεμένος τσοπάνης διέθεταν γνώσεις αρχιτεκτονικής… Το στήσιμο των μαντριών ήταν μια εξαιρετική λαϊκή τεχνική, μαστοριά που είχε αποκτηθεί από την εμπειρία και την αγάπη για τα ζώα. Είναι βέβαια και στο χαρακτήρα του ανθρώπου η τάξη και το μεράκι για την τελειότητα, όσο είναι εφικτό. Και στην προσωπική ζωή , το ντύσιμο, τη συμπεριφορά, έτσι ήταν ο πατέρας. Καθαρός, οργανωτικός, ηθικός και ακέραιος… «Μερακλή τσέλιγκα», τον χαρακτήριζε ο κτηνοτρόφος Σπύρος Λιάπης.

«Τον μερακλή τσοπάνη τον ακούς από τα τσοκάνια και τον βλέπεις απ’ τα γκεσέμια!», λέει μια λαϊκή παροιμία.

Και τον θαυμάζεις από τα μαντριά του!, θα πρόσθετα με βεβαιότητα.

 

 Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ : Εδώ θα αναφέρω και την πίστη των κτηνοτρόφων στη βασκανία, το μάτιασμα των ζώων. Πάνω στις άκρες των παλουκιών που εξείχαν από το φράχτη, κρεμούσαν παλιόρουχα, «παλιοσκούτια» για «σκιάχτρα». Πίστευαν ότι προστατεύουν από αρπακτικά πουλιά και ζώα. Κρεμούσαν επίσης, και σκορδοπλέχτρες. Πίστευαν ότι έτσι απομάκραιναν το «αβάσκαμα», το κακό μάτι από το κοπάδι.

«Το μάτι σκάει πέτρα!», έλεγε πολλές φορές ο πατέρας. Και φαινόταν να το πιστεύει πολύ. Ανέφερε και ένα περιστατικό «που μολόγαγαν οι παλιοί», πως ένας συγχωριανός είχε ματιάσει μια πλάκα η οποία έσκασε και έγινε κομμάτια!

Θυμάμαι τη μάνα, όταν κάποιο γίδι ήταν άρρωστο, να πηγαίνει σε τρεις γυναίκες «σαραντίστρες», για να «σαραντίσουν», δηλαδή να ξεματιάσουν το ζώο ή και το κοπάδι κάποιες φορές. Αυτό το νερό που χρησιμοποιούσε η γυναίκα για το ξεμάτιασμα, το έβαζε σε ένα μπουκαλάκι και το έπαιρνε στα μαντριά για να ραντίσει το άρρωστο ζώο, ή το κοπάδι και τα μαντριά. Έτσι θα έφευγε το κακό μάτι και η «βουή» του κακού ανθρώπου… Οι λαϊκές φράσεις «Κάλλιο φίδινη γλώσσα παρά ανθρωπινή» και «Κάλλιο οργή θεού παρά βοή λαού» αποδίδουν αυτή την πίστη του ανθρώπου στην αρνητική ενέργεια και στις επιπτώσεις της…

Οι τσοπάνηδες όταν πλησίαζαν τα μαντριά ή έβλεπαν το κοπάδι κάποιου άλλου είχαν τη συνήθεια να φτύνουν τρεις φορές, « φτού, φτού, φτού!» για να μην ματιάσουν τα ζώα. Εκτός αν κάποιος ήταν φθονερός και κακόβουλος και δεν το έκανε…. Πίστευαν ότι το φτύσιμο απέτρεπε τη βασκανία. 

Στη συνέχεια παραθέτω την Προφορική αφήγηση του Δημήτρη Αγγέλη που ως παιδί τσοπάνη συμμετείχε ενεργά σε όλες τις διαδικασίες και τα στάδια της κτηνοτροφίας. Η μνήμη ενός παιδιού τότε συγκρατεί και όλη τη διαδικασία της κατασκευής των μαντριών. «Ακούστε» τον ενήλικα σήμερα αφηγητή:

«Η επιλογή του τόπου γινότανε, «έβγαινε παγανιά» ο τσοπάνης, περπάταγε σε διάφορα σημεία να ιδεί, να εντοπίσει το κατάλληλο μέρος. Δεν πήγαινε σε μια μεριά και έστηνε το μαντρί. Να διαλέξει, να είναι απάγκιο, να κόβει τον αέρα, να μην το πιάνει ο χειμώνας ο βαρύς και τα τρύπαγε το κρύο τα γίδια. Γιατί δεν είχανε και καλές εγκαταστάσεις τότε για να μην κρυώνουν τα γίδια. Τα γίδια είναι κρυουλιάρικα ζώα.Έπρεπε να κόβει ο αέρας, να έχει φυσική προστασία. Το βασικό: διάλεγε το σημείο να κόβει, να έχει προστασία από μόνο του. Και μετά να βοηθήσουν και αυτοί με «τις πλάτες», με τα πενιχρά μέσα που είχαν. Μην το πιάσει κάνας αέρας το χειμώνα και πάρει και το μαντρί. Μην είναι σε κάνα ρέμα και κάνει καμιά κατεβασιά το χειμώνα και του πάρει και τα γίδια. Αν είχε ρυάκια πρόσεχαν. Τα υπολογίζουν πολύ αυτά. Να προστατεύεται από τα φυσικά φαινόμενα!

Γι’  αυτό ο πατέρας διάλεξε τα Μαναστράκια. Αν το δεις σαν εικόνα, μην κοιτάς που μας κούρασε τότε, έχει μια φυσική προστασία από μόνο του.

Έφκιανε ο τσοπάνης το μαντρί του σε στραγγερό σημείο, σε πλαγίτσα να μην πιάνει λάσπες και λασπώνει, γιατί τα γίδια δεν πατάνε στις λάσπες, είναι καθαρά ζώα.Διάλεγαν σημεία να έχει μέσα πετρούλες. Βέβαια αυτό ήταν καλό για τα ζώα γιατί καθότανε, πάταγαν πάνω στις πέτρες,αλλά ήταν δύσκολο για τον ίδιο τον τσοπάνη, γιατί έπρεπε να καθαρίσει τις κοπριές ανάμεσα στις πέτρες με τη μάσα. Να περνάς τώρα ζικ ζακ, «σαλιγκαράκια» ανάμεσα από τις πέτρες. Αλλά για τα γίδια ήταν καλό. Μέσα στη λάσπη αρρώσταιναν.Έβγαζαν σπυρί, κουτσαίνονταν.Γιατί η λάσπη αυτή ήταν μολυσμένη, κάτουρα, κοπριές.Η πάνω πλευρά από το μαντρί που ήταν τα τσίγκια ήταν μάντρα ξερολίθι.Εκεί έβανε τα τσίγκια. Μια σειρά, μονά.Μια σειρά, δεν είχαν δυνατότητες για επεκτάσεις.Να βάλουν δυο,τρεις σειρές να’χει βάθος μέσα η στέγη. Μια σειρά μονή. Και γύρω γύρω ήταν οι πλάτες.Τι ήταν οι πλάτες: Μια σειρά από παλούκια που τα’πλεκαν με φτέρες. Έφερναν φτέρες και τα’πλεκαν.Τα πλαϊνά ήταν με ξύλα πουρνάρια χοντρά.Τα έδεναν με λούρια, μακριά ξύλα από φιλίκια, αριές και τα’δεναν με σύρμα. Να αγκαλιάζουν ας πούμε τα παλούκια. Οπότε έμπαινε η γίδα αποκάτω με το κατσικάκι της. Στη μια άκρη πάνω ήταν ο τσάρκος. Τετράγωνο ή παραλληλόγραμμο καλυβάκι. Άνοιγε η πορτούλα του με «λεσά», το λέγαμε, με σύρτη.Τράβαγες την πορτούλα και πραπ πεταγότανε τα κατσίκια μέσα στο μαντρί. Έφευγαν οι γίδες για βοσκή έξω το πρωί, στεκότανε ένας στην πόρτα κι έκανε ένα πρρ με το στόμα του και γύριζαν όλα πίσω τα κατσίκια μέσα στον τσάρκο.

Μετά στην πορεία, στην εξέλιξη, στη μεταφορά του μαντριού λίγο παρακάτω έβαλαν απομέσα, πριν τη φτέρη, και πόχα. [συρμάτινο πλέγμα]. Εκείνη με τις ψιλές τρυπούλες. Γιατί: Πριν που ήταν μόνο οι φτέρες τι έκαναν οι διαόλοι τα κατσίκια, έβαναν το κεφάλι, έτρωγαν τη φτέρη και τακ μια δυο το τρύπαγαν το μαντρί. Έβαναν την πόχα και τώρα δεν μπορούσε το κατσίκι να κάνει ζημιά και ήταν ασφαλισμένο.

Κοίταζαν οι ανθρώποι το σημείο που θα στήσουν τα μαντριά. Και μετά έφκιαχναν το γαλαρομάντρι. Ήξεραν ο κόσμος. Κάθε χρόνο βγάζω τόσα κατσίκια. Εκατό, ενενήντα  πρώιμα και καμιά τριανταριά ψιμάδια. Υπολογίζοντας το μέγεθος του μαντριού πόσα πρώιμα θα βγάλω. Ξέρει ο καθένας περίπου πόσα.

Δίπλα είχαν ένα άλλο μαντρί το ψιμαδομάντρι. Γιατί όταν γεννάνε τα ψιμάδια είναι αργά και δεν μπορείς να τα μπερδέψεις με τα άλλα.Είναι ολόκληρα ζώα εκείνα. Και δεν χωράνε κιόλας.Γι’ αυτό έφκιαχναν το ψιμαδομάντρι.

Δίπλα τώρα από αυτά ήταν το στερφομάντρι. Με τον ίδιο τρόπο.Με μια πόρτα ξύλινη κι αυτή. Με αγριόξυλα. Φαντάσου σα σκάλα ένα ξύλινο  πλαίσιο. Αγριόξυλα τα κάρφωνε ο πατέρας με καμιά προγκούλα.

Και γύρω γύρω από τα μαντριά είχαμε κάνει μετά περίφραξη και πάνω πλάτη. Πολλές φορές αφήναμε την πόρτα από το στερφομάντρι ανοιχτή. Έπιαναν εκεί στην άπλα τα γίδια τα στέρφα για να μην στριμώχνονται.Να μην φύγει και κανένα και πιάσει την πλαγιά. Ήταν εκεί απλωτά και ελεγχόμενα.

Τα παλούκια τα έμπηγαν με το λοστό. Η κατασκευή του μαντριού ξεκινούσε από τη μάντρα. Οριοθετήθηκε η μάντρα, μετά έμπαιναν τα τσίγκια. Μετά το γύρω γύρω οι φούρκες. Μετά τα λούρια. Και μετά τα «πέτσωνε» με φτέρη. Είχε κλήση ώστε να χύνει το νερό προς τα έξω. Σαν σκεπή. Να μην πάει προς τα μέσα.

Τεχνίτες ήταν οι ίδιοι οι τσοπάνηδες. Αλλά ερχότανε κι άλλοι.Τότε που κάναμε εμείς, θυμάμαι, ήρθαν δυο τρεις. Ένας ήταν ο Σωτηράκης ο Στεργίου. Κουβαλάγαμε φτέρες απ’ τα Βλυζανά. Γιατί στην περιοχή μας δεν είχε φτέρες.

Ο πατέρας ήξερε τα πάντα, το πώς στήνεται ένα μαντρί. Αλλά ήθελε βοήθεια.Θέλει χέρια.Δεν μπορεί ένας.Βοηθούσε κι ο άλλος να δένει με το σύρμα. Με τα μουλάρια, με τα γαϊδούρια φέραμε από εκεί. Αλυσίδα τρία τέσσερα ζώα είχαμε. Φτέρες φορτώματα, φορτώματα! Κομμένες πρωί πρωί για να είναι δροσερές.Πρωί πρωί με τα δρεπάνια κόβανε και τη μεταφέρανε. Να’ναι κομμένη πρωί, μην ξεραθεί. Αν τη μεταφέρεις το μεσημέρι τρίβεται η φτέρη. Φέρνεις τα κοτσάνια. Πρέπει να είναι χλωρή.Αφού στήσεις το μαντρί έπρεπε να την πετσώσεις γιατί τρίβεται.Το πέτσωμα ξεκίναγε από χαμηλά και ανέβαινε προς τα πάνω.

Αφού είχες στήσει την ξυλεία έπρεπε να το ντύσεις.Αλλά νομίζω, αν την άφηνες ποστιασμένη με δροσούλα, όπως τα καπνά, γινόταν χειρισμός, την πέτσωνες. Σε μια μέρα το πολύ δυο είχες πετσώσει το ένα μαντρί. Δεν την πόστιαζες για πολύ.

Τεχνίτες ήταν οι ίδιοι οι τσοπάνηδες. Αν κάποιος δεν ήξερε έπαιρνε για παράδειγμα τον πατέρα που ήξερε από αυτές τις δουλειές. Αλλά ήθελε συνεργασία γιατί ήθελε χέρια. Δεν ήταν εύκολη δουλειά να στήσεις  μόνος τα μαντριά. Να κάνεις τη μάντρα, να στήσεις τα παλούκια, να πετσώσεις τη φτέρη… Ήθελε χέρια να τελειώσεις. Δε γίνεται. Γιατί έχεις και το κοπάδι. Όσο εσύ δουλεύεις έπρεπε ένας άνθρωπος να είναι στο κοπάδι. Πήγαινα εγώ ή η μάνα. Πήγαινε όλη μέρα η μάνα κατά βάση.

Θυμάμαι ,τα τσίγκια στο τελευταίο μαντρί που φκιάξαμε ,μας βοήθαγε ο Γιώργος ο Περίσος (Παπατρέχας).Θυμάμαι πως έκοβε τον τσίγκο για να είναι ίσια με τα άλλα στο σκέπαστρο. Πρώτη φορά είχα δει αυτή την πατέντα, να κόβει τον τσίγκο με ένα χοντρό σύρμα από μπάλα χορτάρι.[…].

Τα τσίγκια τα καρφώνανε με ακανόνιστες, σκουριασμένες πρόγκες, ό,τι είχανε. Επειδή,συν τω χρόνω φθείρονται, για να είναι σταθερές έβαζαν πετσάκια ακανόνιστα από λάστιχο.Η πρόγκα είχε κεφαλάκι το πετσάκι, το ψίδι.

Και πίσω περιμετρικά στα μαντριά και στην καλύβα έβαζαν «σγατζαγριλίδια» και άγρια πυκνά πουρνάρια και τα πλάκωναν με μεγάλες κοτρώνες για να προστατεύονται από τα γίδια.[…].Το ίδιο έκαναν και στην καλύβα.

Τα γίδια έμεναν στα μαντριά μόλις γένναγαν, τον Οκτώβριο, το Νοέμβριο εκεί. Μέχρι που σφάζονταν τα κατσίκια. Μέχρι το Μάη. Μετά βγαίνανε έξω…

Τα μαντριά τα καθάριζαν αναλόγως τον καιρό. Κάθε δυο τρεις μέρες θέλουν καθάρισμα. Με τη μάσα να καθαρίζεις ανάμεσα από τις πέτρες είναι δύσκολο».

[Προφορική αφήγηση Δ. Αγγέλη. Μαχαιράς,,23 Αυγούστου 2020]

Όμοια με τα γίδια ήταν και τα μαντριά των προβάτων. Τα γιδομάντρια ήταν πιο ευρύχωρα γιατί τα γίδια θέλουν απλωσιά και ευρυχωρία…

 

ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ:  «Το αρνί που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος».

Αυτή η  παροιμία έγινε ευρύτερα γνωστή όταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που ήξερε πολύ καλά από στάνες και μαντριά, τη χρησιμοποίησε με μεταφορική σημασία. Την είπε σε δημόσιο λόγο του το 1985, όταν ο Κωστής Στεφανόπουλος που ηττήθηκε σε εσωκομματικές εκλογές, σχημάτισε δικό του κόμμα τη ΔΗΑΝΑ. Το κόμμα ήταν θνησιγενές και διαλύθηκε το 1994. Αποδείχτηκε δηλ. μετά από μερικά χρόνια ότι αυτό το τολμηρό πρόβατο δεν άντεξε έξω από την ασφάλεια του μεγάλου μαντριού του… Το έφαγε ο λύκος! Επαληθεύτηκε τότε η λαϊκή ρήση που είχε πει ο Αβέρωφ…

 

Φέτος, καλοκαίρι 2020,με τον αδελφό μου κάναμε μια περιήγηση στα χωριά του Ξηρομέρου, της Ακαρνανίας ευρύτερα. Η ματιά μας αντίκρισε σύγχρονα μαντριά σε κάθε χωριό. Χαρήκαμε πολύ που η κτηνοτροφία ανθεί ακόμα στην περιοχή. Διαπιστώσαμε βέβαια την αλλαγή και την εξέλιξη. Σύγχρονα ποιμνιοστάσια αντικατέστησαν τα παραδοσιακά μαντριά. Δεν υπάρχουν πια οι γραφικές καλύβες και τα ξυλόπλεχτα μαντριά που έδεναν  αρμονικά με τη φύση, φτιαγμένα με υλικά που πρόσφερε η ίδια. Και που αυθόρμητα το χέρι με ένα κλικ θα αποτύπωνε στη φωτογραφική μηχανή. Και πιο απλά σ’ ένα κελί της μνήμης. Βλέποντας αυτή την αλλαγή συνειρμικά έρχονται στο νου μου εικόνες από τα μαντριά και την ξύλινη καλύβα του πατέρα. Νοσταλγία και συγκίνηση με διακατέχουν. «Όποιος γεννηθεί στη φυλακή, τη φυλακή θυμάται», λέει μια παροιμία. Όποιος μεγαλώσει σε μαντριά, τα μαντριά θυμάται, θα έλεγα αντίστοιχα…

Κατανοώ φυσικά την εξέλιξη. Και κρατώ το θετικό για τον τόπο. Υπάρχει συνέχεια της κτηνοτροφίας! Εμείς χάσαμε πια τη γραφικότητα της παραδοσιακής στάνης. Οι σύγχρονοι κτηνοτρόφοι όμως γλυτώσανε την πολλή ταλαιπωρία. Και όλοι απολαμβάνουμε τα αγαθά της κτηνοτροφίας…

 

Όταν έγραφα αυτό το κείμενο για τα μαντριά και τη στάνη του πατέρα, έφερα στο νου μου και το «πτωχόν βοσκόπουλον» του Παπαδιαμάντη. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, όπως γνωρίζουμε, έζησε στην Αθήνα κατά το 19^ο αιώνα αλλά νοσταλγούσε πάντα τη ζωή στη Σκιάθο, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Από το έργο του :Όνειρο στο κύμα, αντιγράφω την πρώτη παράγραφο και την τελευταία φράση:

 

«Ἤμην πτωχόν βοσκόπουλον εἰς τά ὄρη. Δεκαοκτώ ἐτῶν, καί δέν ἤξευρα ἀκόμη ἄλφα. Χωρίς νά τό ἠξεύρω, ἤμην εὐτυχής. Τήν τελευταίαν φοράν ὁπού ἐγεύθην τήν εὐτυχίαν ἦτον τό θέρος ἐκεῖνο τοῦ ἔτους 187... Ἤμην ὡραῖος ἔφηβος, κ' ἔβλεπα τό πρωίμως στρυφνόν, ἡλιοκαές πρόσωπόν μου νά γυαλίζεται εἰς τά ρυάκια καί τάς βρύσεις, κ' ἐγύμναζα τό εὐλύγιστον, ὑψηλόν ἀνάστημά μου ἀνά τούς βράχους καί τά βουνά».

 

«Ω! ας ήμην ακόμη βοσκός εις τα όρη».

 

ΑΠΟ:xiromeronews

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

 

Ντέρμπυ μεταξύ 3ου και 4ου. Ανάμεσα σε δύο από τις πιο παλιές ομάδες της ΕΠΣΝΑ. Σάββατο  31 Οκτώβρη-ΗΡΑΚΛΗΣ ΑΣΤΑΚΟΥ-ΤΡΙΚΑΡΔΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

Να ανασταλούν όλοι οι αγώνες Πρωταθλημάτων και τουρνουά της Ένωσης λόγω της επιδημιολογικής κατάστασης που επικρατή αποφάσισε η   Ε.Σ.ΚΑ.ΒΔ.Ε .

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

 

O απολογισμός της αντιπυρικής περιόδου 2020, ο σχεδιασμός δράσεων Πολιτικής Προστασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση κινδύνων από την εκδήλωση πλημμυρικών φαινομένων περιόδου 2020-2021, καθώς επίσης ο σχεδιασμός και οι δράσεις Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση κινδύνων από χιονοπτώσεις – παγετό περιόδου 2020-2021 απασχόλησε σήμερα Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020, το Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής Προστασίας της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας.

Η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε με τηλεδιάσκεψη, έπειτα από πρόσκληση της Αντιπεριφερειάρχη και προέδρου του Σ.Ο.Π.Π, Μαρίας Σαλμά, η οποία, κατά την τοποθέτησή της ανέφερε ότι ο σχεδιασμός που έγινε για την αντιπυρική περίοδο υπήρξε επιτυχής για την Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας, αφού δεν καταγράφηκε κανένα σοβαρό περιστατικό και δεν κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές.

Σε ό,τι αφορά τον προγραμματισμό για τη χειμερινή περίοδο, η Αντιπεριφερειάρχης πρόσθεσε: «Η ιδιόμορφη γεωμορφολογία της Αιτωλοακαρνανίας συμβάλλει στην ανάπτυξη μεγάλου αριθμού ρεμάτων με μικρές σχετικά λεκάνες απορροής, στις οποίες κυριαρχούν οι έντονες κλίσεις που συντελούν στη γρήγορη αποστράγγισή τους.

Έχουμε προβεί σε προληπτικούς καθαρισμούς υδατορεμάτων, εντός κατοικημένων περιοχών για τον καθαρισμό και την ήπια διευθέτηση τους, με τον δικό μας μηχανολογικό εξοπλισμό και με μισθωμένα ιδιωτικά μηχανήματα ώστε να μειώσουμε την απειλή για τη ζωή και την περιουσία των πολιτών.

Από την πλευρά μας μπορώ να σας αναφέρω ότι, έχουμε ήδη καθαρίσει πάνω από 30 επικίνδυνα υδατορέματα σε όλο τον νομό και βρισκόμαστε σε διαδικασία καθαρισμού σε αρκετά ακόμη .

Επίσης , τις επόμενες ημέρες ξεκινάει και η εργολαβία των 7.000.000 € , με την οποία θα καθαριστούν περίπου 90 υδατορέματα, ενώ είμαστε στην διαδικασία δημοπράτησης 4.800.000 € προκειμένου να καθαριστούν άλλα τόσα».

Επίσης διαβεβαίωσε ότι η Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας, θα είναι πάντα παρούσα με όλο το δυναμικό και τα μέσα που διαθέτει.

Στη συνεδρίαση συμμετείχαν: ο εκπρόσωπος της Π.Ε.Δ. Αιτωλ/νίας Δημοσθένης Καπώνης , ο Διευθυντής Πολιτικής Προστασίας της Π.Δ.Ε. Νικόλαος Γυφτάκης, ο Προϊστάμενος Πολιτικής Προστασίας της Π.Ε. Αιτωλ/νίας Νικόλαος Νικολόπουλος, ο Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αιτωλ/νίας Πύραρχος Χριστόφορος Μπόκας, εκπρόσωποι των Αστυνομικών Διευθύνσεων Αιτωλίας και Ακαρνανίας , οι εκπρόσωποι του Περιφερειακού Συμβουλίου Π.Δ.Ε. Γεώργιος Κοντογιάννης και Αγγελική Χαλιμούδρα, καθώς και ο εκπρόσωπος της Εθελοντικής Ομάδας Έρευνας και Διάσωσης Ι.Π. Μεσολογγίου Διονύσιος Τσιρόγλου.

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

ΑΠΌ:https://www.newsbeast.gr

 Ισχυρός σεισμός με μεγάλη διάρκεια, που είχε επίκεντρο τη θαλάσσια περιοχή 16 χλμ βόρεια βοεριοδυτικά της Σάμου, ταρακούνησε το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας. Σύμφωνα με νεότερες μετρήσεις η δόνηση είχε μέγεθος 6,7 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ.

Δείτε  (Εδώ)

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

 

https://www.dimosxiromerou.gr

 

Αστακός, 30.10.2020

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ

ΔΗΜΟΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ.

 

Ενημερώνουμε τους κατοίκους του Αστακού, ότι λόγω βλάβης στον κεντρικό αγωγό ύδρευσης, θα γίνει διακοπή νερού για τις αμέσως επόμενες ώρες, προκειμένου να αποκατασταθεί η βλάβη.

Ευχαριστούμε για την κατανόηση σας.

 

Εκ του Δήμου Ξηρομέρου

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

Βασίλειος Κατσαράκης-ιατρός στα νιάτα του, Ελαιογραφία

 

Ο Ιατρός Βασίλειος Κατσαράκης (1874-1940) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους μελετητές της Ελληνικής ιστορικής παράδοσης και στενός φίλος του ιστορικού Γ. Βλαχογιάννη. 

Ήταν θείος του αείμνηστου συντοπίτη υπουργού Γιώργου (Γάκια)Παπαδημητρίου και διδάσκαλός του σε θέματα μοναστηριακής παράδοσης. Ο Βασίλειος Κατσαράκης προέβαλε με το κύρος και την επιστήμη του την αγαπημένη του Μπαμπίνη, τίμησε την ιστορικότητα του τόπου και προσέφερε στην ευρύτερη τοπική κοινωνία του Ξηρομέρου τις υπηρεσίες του. Ως ιατρός και παράλληλα φαρμακοποιός υπήρξε αρωγός προς όλους τους πάσχοντες και αδυνάτους. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι, πλην του πατρικού Κατσαρακαίικου αρχοντικού που δέσποζε μέχρι πρότινος στη Μπαμπίνη (δίπλα από το τότε ΄΄εικονισματάκι΄΄ της Αγίας Παρασκευής) και ενός καπνοχώραφου, κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο δεν κατέλειπε στο γιό του Νικόλαο, αριστούχο τελειόφοιτο της Νομικής Σχολής –που και αυτός προσέφερε τον εαυτό του στο βωμό της Εθνικής Αντίστασης επί Κατοχής – και στη θυγατέρα του Μαριάνθη. 

Ιδιαίτερα για την Μπαμπίνη, ο Βασίλης Κατσαράκης υπήρξε ο αναμορφωτής του Δημοτικού Σχολείου και για πολλά χρόνια αμισθί ιεροψάλτης, οικονομικός διαχειριστής και δωρητής (καμπάνας, καμπαναριού, στασιδίων, πολυελαίου και ιερών σκευών) της ιστορικής εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.

Ο ιατρός Βασίλειος Κατσαράκης υπήρξε μεγάλος πατριώτης και δημοκράτης και ήταν αδελφός του Ανδρέα Κατσαράκη, του άλλου μεγάλου στρατιωτικού (ταγματάρχη, εθελοντή του 1912-13 και του Βορειοηπειρωτικού αγώνα του 1914, ήρωα Αφιον-Καραχισάρ Μ.Ασίας στο 5/42 Τάγμα του Ν.Πλαστήρα με 3 χρυσά μετάλλια ανδρείας), πολιτικού (Στρ.Ακόλουθου στη Σόφια, Ρώμη και Παρίσι,Δ/ντή Πολ.Γραφείου Προοδευτικού Κόμματος Γ. Καφαντάρη), καθηγητή (Σχολής Ευελπίδων) και συγγραφέα (της Στρατιωτικής εγκυκλοπαίδειας και εγχειριδίων πολεμικής τέχνης).

Και οι δύο αδελφοί, Βασίλειος και Ανδρέας, αγάπησαν και τίμησαν τον τόπο τους, τη ΜπαμπίνηΞηρομέρου και υπήρξαν άξιοι απόγονοι του παππού τους εθνεγέρτηΑνδρέα Κατσαράκη, του πρώτου που μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία στην Ακαρνανία για τον ξεσηκωμό της Δυτ. Ελλάδας, στενού φίλου των Γ. Καραϊσκάκη και Γ.Βαρνακιώτη και συνεχιστή του οικογενειακού μαρτυρολογίου υπέρ της ορθόδοξης πίστης και της ελευθερίας της πατρίδας. Όταν στις 6 Μαρτίου 1821 υψώθηκε επίσημα η σημαία της Επανάστασης στηνΑγία Δευτέρα Κατούνας Ξηρομέρου από τους στρατηγούς Καραϊσκάκη και Βαρνακιώτη, παρίστατο και πρωτοστατούσε και ο φιλικός Ανδρέας Κατσαράκης.

 .....................................................................................................

Ο Δήμος Ξηρομέρου  επί Δημαρχίας Πυθαγόρα Σαμαρά(2014)έδωσε το όνομα του μεγάλου ευεργέτη Βασίλη Κατσαράκη στο κεντρικό δρόμο του χωριού ώστε να παραμείνει αιωνίως ζωντανή η μνήμη του και η ζωή και το έργο του να παραμείνουν φωτεινό παράδειγμα και παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές για το μέλλον του τόπου μας........

Ευχαριστούμε τον Βασίλειο Αθανασίου εγγονό του ιατρού (γιος της Μαριάνθης Κατσαράκη) για το  ιστορικό φωτογραφικό υλικό 

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

Στις διαρκείς προσπάθειες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, σε συνεργασία με τους αρμόδιους υγειονομικούς φορείς και τους ειδικούς, για ενημέρωση των πολιτών, ελέγχους τήρησης των μέτρων προφύλαξης, αλλά κυρίως εμπέδωσης της γνώσης για το μέγεθος του κινδύνου, αναφέρθηκε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριος Φαρμάκης, κατά τη διάρκεια του Περιφερειακού Συμβουλίου, σήμερα Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020.

Στο Περιφερειακό Συμβούλιο έγινε ενημέρωση σχετικά με την πανδημία και τις δράσεις της Περιφέρειας, με τον κ. Φαρμάκη να σημειώνει ότι πρόκειται για μία κρίση που δοκιμάζει τον πλανήτη και φυσικά, συνολικά την χώρα. «Η κατάσταση αυτή την ώρα είναι εύθραυστη και πρέπει όλοι μας να κάνουμε αυτό που προτείνουν οι ειδικοί και αποφασίζει η Πολιτεία προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την πανδημία» υπογράμμισε ο Περιφερειάρχης, προσθέτοντας ότι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, από την πρώτη στιγμή κινητοποίησε το σύνολο των δυνάμεών της προς κάθε κατεύθυνση, ενώ εστιάζοντας στον οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας, τόνισε πως οι δράσεις της Περιφέρειας για την στήριξη και ανακούφιση των παραγωγικών τάξεων της περιοχής, φέρνουν αποτέλεσμα

Την αναλυτική παρουσίαση των δράσεων της ΠΔΕ πραγματοποίησε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Αχαΐας και αρμόδιος για θέματα υγείας, Χαράλαμπος Μπονάνος, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «μπροστά μας υπάρχει ένα δύσκολο τρίμηνο το οποίο θα κρίνει πολλά για την υγειονομική εικόνα», προσθέτοντας πως η Περιφέρεια στήριξε και θα συνεχίζει να στηρίζει με κάθε τρόπο και κάθε δυνατότητα που έχει τους φορείς της τοπικής κοινωνίας.

Σημειώνεται ότι στη συζήτηση έλαβαν μέρος, ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος της επιτροπής ειδικών του Υπουργείου Υγείας, Χαράλαμπος Γώγος, ο Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, Μάρκος Μαραγκός, η πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών, Άννα Μαστοράκου, o πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αιγίου Σωτήρης Κοίλιας, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αγρινίου Παντελής Παπαθανάσης, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αμαλιάδας Κωνσταντίνος Τσαούσης και ο Γενικός Γραμμάτεας του Ιατρικού Συλλόγου Πύργου- Ολυμπίας Χρήστος Γιαννικούλης.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Εξάλλου, το Περιφερειακό Συμβούλιο, ως πρώτο θέμα στην ημερήσια διάταξη συζήτησε το ζήτημα πολιτικής καταδίκης και θεσμικής απομόνωσης της Χρυσής Αυγής

Κατά την τοποθέτησή του ο Περιφερειάρχης, Νεκτάριος Φαρμάκης, τόνισε ότι «με τις αποφάσεις της η Δικαιοσύνη ήρθε να επισφραγίσει και να ντύσει με επιχειρήματα αυτό που η ψήφος του ελληνικού λαού επέβαλε», ωστόσο παρατήρησε ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή το νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο αποπομπής της παράταξης και των εκφραστών της από τα συλλογικά όργανα, παρουσιάζοντας την απόφαση που συνολικά η παράταξη της πλειοψηφίας έχει πάρει, προκειμένου να υπάρξει εκ των πραγμάτων θεσμική απομόνωση της Χρυσής Αυγής.

«Στην περίπτωση που υπάρχουν αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, κατά τις οποίες η πλειοψηφία κρίνεται από την ψήφο της προσκείμενης στην Χρυσή Αυγή παράταξης, ο συνδυασμός Όλα από την Αρχή, θα αποσύρει δική του ψήφο» ανέφερε ο Περιφερειάρχης, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για μία συμβολική αλλά και ουσιαστική πράξη θωράκισης της δημοκρατικής διαδικασίας. «Εμείς αυτή την απομόνωση θα την κάνουμε πράξη γιατί η δημοκρατία και η νομιμότητα αποτελούν τον οδηγό μας» πρόσθεσε.

Σε ό,τι αφορά την Επιτροπή Εκδηλώσεων του 1821, στην οποία μετέχει ο εκπρόσωπος της παράταξης που πρόσκειται στην Χρυσή Αυγή, ο κ. Φαρμάκης σχολίασε πως όταν προτάθηκε να εκπροσωπηθούν όλες οι παρατάξεις στην Επιτροπή Διοργάνωσης Εκδηλώσεων για το 1821, κανείς δεν πρότεινε να εξαιρεθούν παρατάξεις, ενώ σε άλλο σημείο αναρωτήθηκε γιατί η παράταξη της μείζονος αντιπολίτευσης δεν έπραξε το ίδιο, όταν ήταν πλειοψηφία και περιφερειακή Αρχή.

Στην αρχή της συνεδρίασης, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Τάκης Παπαδόπουλος, ενημέρωσε το σώμα ότι έχει αποστείλει ήδη επιστολές προς το Υπουργείο Εσωτερικών, την Αποκεντρωμένη Αυτοδιοίκησης και την Ενωση Περιφερειών, με την οποία ζητά η Πολιτεία να εξασφαλίσει το νομοθετικό πλαίσιο βάσει του οποίου, όσοι πρεσβεύουν τέτοιες απόψεις να μην έχουν πρόσβαση σε δημοκρατικά εκλεγμένα Συμβούλια. «Αποτελεί υποχρέωση όλων μας να απαιτήσουμε από την ίδια τη δημοκρατία και το σύνολο του πολιτικού κόσμου να υψώσουν εκείνες τις ασπίδες που δεν θα επιτρέψουν ξανά να τεθούν ζητήματα αμφισβήτησης των δημοκρατικών μας θεσμών», ανέφερε ο κ. Παπαδόπουλος.

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

Εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία από την Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, το σχέδιο προϋπολογισμού για το έτος 2021, το οποίο θα έρθει προς ψήφιση σε προσεχές Περιφερειακό Συμβούλιο.

Η συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής πραγματοποιήθηκε με τηλεδιάσκεψη σήμερα, Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020, υπό την προεδρία του Αντιπεριφερειάρχη Οικονομικής Πολιτικής και Δημοσιονομικού Ελέγχου, Παναγιώτη Σακελλαρόπουλου, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε: «Συντάξαμε ένα προϋπολογισμό χωρίς καμία δημιουργική λογιστική ή αριθμητική αλχημεία και κυρίως χωρίς καμία δέσμευση που δεν μπορεί να υλοποιηθεί, βασιζόμενοι σε έσοδα και δαπάνες μακριά από πολιτική σκοπιμότητα».

Ο Αντιπεριφερειάρχης υπογράμμισε επίσης ότι ο προϋπολογισμός είναι απολύτως εναρμονισμένος με τις διατάξεις των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών (41736/23.7.20 ΚΥΑ) και συντάχθηκε σύμφωνα με τις κατευθύνσεις και τα όρια δαπανών, όπως επίσης τα υποδείγματα που περιγράφονται στις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις.

Σημειώνεται ότι ο προϋπολογισμός εστιάζει στις πρωτόγνωρες προκλήσεις που δημιουργεί η πανδημία, αναδεικνύοντας παράλληλα το πνεύμα της σημερινής Περιφερειακής Αρχής για ολοκλήρωση του συνόλου των έργων που εκτελούνται στη Δυτική Ελλάδα, αλλά και την προσπάθεια εξορθολογισμού των λειτουργικών δαπανών, αλλά και της επιτάχυνσης των πληρωμών.

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :

Να ακυρωθεί η προωθούμενη ΠΟΑΥ για την άναρχη και καταστροφική επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών στο παράκτιο Ξηρόμερο, Αστακό, Μυτικα, Κάλαμο, Καστό.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η ίδρυση της Περιοχής Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.) Εχινάδων Νήσων και Αιτωλοακαρνανίας, των Περιφερειών Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων στην παραλιακή ζώνη Αστακός- Μύτικας – Μαραθάκι – Κανδήλας – Κάλαμος- Καστός, με τις νέες μονάδες Ιχθυοκαλλιέργειας που θα δημιουργηθούν και την επέκταση των υφισταμένων, θα είναι ένα διαρκές αντιαναπτυξιακό, αντικοινωνικό και αντιπεριβαλλοντικό έγκλημα σε βάρος του λαού της ευρύτερης περιοχής.

Η σχεδιαζόμενη χωροθέτηση θα επιτρέψει την άναρχη και ανεξέλεγκτη επέκταση των υφισταμένων ιχθυοκαλλιεργειών και την εγκατάσταση νέων, σε μία τεράστια θαλάσσια έκταση 41.000 στρεμμάτων, καθώς και την κάλυψη εκτάσεων στην στεριά γι’ αυτές ή και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Οι αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία των κατοίκων και για το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον θα είναι μη αναστρέψιμες. Η παράκτια αλιεία και η όποια προοπτική ήπια τουριστικής ανάπτυξης θα δεχτούν θανάσιμο πλήγμα.

Οι μόνοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι ιχθυοκαλλιέργειας, στους οποίους έχουν πάρει ήδη θέσεις ισχυρών μετόχων Αμερικανοαραβικά επιθετικά κερδοσκοπικά κεφάλαια, που λυμαίνονται ήδη ασύδοτα την περιοχή, προχωρώντας ακόμα και σε απολύσεις εργαζομένων.

Oι ΠΟΑΥ, αποτελούν περιοχές συγκέντρωσης και αποκλειστικής δραστηριοποίησης ιχθυοτροφείων, οι οποίες καταλαμβάνουν τεράστιες θαλάσσιες και χερσαίες εκτάσεις και διοικούνται από τις ιδιωτικές εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας χωρίς καμία εμπλοκή του Κράτους. Πρόκειται δηλαδή για ένα ακραίο μοντέλο ιδιωτικοποίησης δημόσιου χώρου και βίαιης επιβολής αναπτυξιακών κατευθύνσεων σε σύγκρουση με τις επιθυμίες και επιλογές των τοπικών κοινωνιών.

  Οι πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, που προωθεί ταχύτατα τις ΠΟΑΥ, αλλά και των ηγεσιών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, που δεν αντιδρούν, γιατί έχουν βάλει το χεράκι τους στην προώθηση αυτών των σχεδίων, είναι μεγάλες και ιστορικές.

Η ΛΑΕ στηρίζει τους αγώνες του Δήμου Ξηρομέρου και των συλλογικών φορέων των κατοίκων του ενάντια στην ΠΟΑΥ και απαιτεί από την κυβέρνηση:

1. Να ακυρωθεί άμεσα η σχεδιαζόμενη Π.Ο.Α.Υ που θα βάλει ταφόπλακα στις όποιες προϋποθέσεις για ικανοποίηση των αναγκών των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Αιτωλοακαρνανίας και των νησιών Καλάμου και Καστού για ήπια τουριστική ανάπτυξη, αλιεία κλπ

2. Να ανακληθεί το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες και να θεσμοθετηθεί νέο με αδιάβλητες διαδικασίες, αφού προηγηθεί η θεσμοθέτηση Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Παράκτιο και Νησιωτικό Χώρο, και η γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης να είναι δεσμευτική για κάθε άδεια ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας.

3. Να εφαρμοστούν επιτέλους τα μέτρα που προβλέπουν οι σχετικοί νόμοι για δραστική μείωση των επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον από τις υπάρχουσες ιχθυοκαλλιέργειες.

Αγρίνιο – Αθήνα

29/10/2020

Το Γραφείο Τύπου

Share :

Facebook Google+ Twitter

Related Posts :