Ομολογώ ότι άργησα πολύ να καταλάβω προς τι όλα αυτά τα επίθετα (αμόλυντη, άμωμη, άσπιλη) για τη νύφη. Περισσότερο όμως άργησα πολύ να απαντήσω στο γιατί. Γιατί η γυναίκα έπρεπε να είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και όχι ο άντρας. Ήταν μια απορία. Μια απορία που δεν μού την έλυσε κανένας. Ρώτησα τον παππού, μου απάντησε με υπεκφυγές. «Τι να σου πω παιδί μου. Έτσι τα βρήκαμε. Τι τα ψάχνεις τώρα; »Ρώτησα τη γιαγιά. -Γιαγιά, εσύ ήσουν άσπιλη ή αμόλυντη;