Κι όμως! Στεκόμαστε εκεί και αναπιανόμαστε ή μάλλον πραγματοποιούμε ένα είδος απολογισμού, «τι είδαμε, τι ακούσαμε, τι μας έκανε εντύπωση, τι θα μολογάμε και σε τι θα προβληματιστούμε». Μεγάλος σιουμπές. Όσα κακώς καμωμένα, να τα διορθώσουμε ταχιά. Γιατί εκεί στο Τζουμέρκο, όσο κι αν προσπαθούν πολλοί να φυτέψουν τα βλίτα τους, εμείς δεν θα γίνουμε βλιτοφάγοι. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το Τζουμέρκο κρατάει στον κόρφο του μια αγνή και ατόφια παράδοση. Να την αλλάξουμε ή τέλος πάντων να τη διασύρουμε, λιγάκι - τοσοδούλι, είναι κομμάτι δύσκολο.
