ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:Αυτοψία στις εργασίες συντήρησης του εθνικού οδικού δικτύου της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας




ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σάββατο 23 Απριλίου 2016



Δελτίο Τύπου

Ένα σημαντικό έργο είναι σε εξέλιξη αυτή την περίοδο από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας. Πρόκειται για τη συντήρηση του εθνικού οδικού δικτύου, ένα έργο προϋπολογισμού 1.150.000 ευρώ με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα των Δημοσίων Επενδύσεων.
Στο σημείο των εργασιών συντήρησης προκειμένου να διαπιστώσει την πορεία του έργου, βρέθηκε ο Αντιπεριφερειάρχης Υποδομών και Δικτύων Ιωάννης Λύτρας, ο οποίος σε δηλώσεις του σημείωσε μεταξύ άλλων: «Το Εθνικό Οδικό Δίκτυο της Αιτωλοακαρνανίας είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση, αφού είχε να συντηρηθεί χρόνια εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών. Για το λόγο αυτό η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος εξασφαλίζοντας πόρους, εκφράζοντας και τη βούληση του ίδιου του Περιφερειάρχη Απόστολου Κατσιφάρα, προσπαθεί με στοχευμένες παρεμβάσεις να δώσει στους πολίτες όσο το δυνατό ένα καλύτερο και ιδίως ένα ασφαλέστερο οδικό δίκτυο».
Παράλληλα, ο Αντιπεριφερειάρχης Υποδομών και Δικτύων αναφέρθηκε επίσης, και σε δύο νέα έργα που δημοπρατούνται εντός του πρώτου 15ημέρου του Μαΐου και θα ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες. Πρόκειται για δύο εργολαβίες  που έχουν να κάνουν με την συντήρηση του ανωτέρω Δικτύου, η πρώτη είναι προϋπολογισμού 2.800.000 ευρώ και αφορά την συντήρηση του ασφαλτοτάπητα και η δεύτερη ύψους 540.000 ευρώ και αφορά το κόψιμο θάμνων, καθώς και την κάθετη και οριζόντια σήμανση του Εθνικού Οδικού Δικτύου της Π.Ε Αιτωλοακαρνανίας.

Σάββατο του Λαζάρου:Θύμησες του Χρήστου Β.Μασαλή

Ο Μπάρπα Χρήστος Μασαλής πιστός στις παραδόσεις του τόπου μας έφτιαξε για τη σημερινή ημέρα του Λαζάρου ''τον Λάζαρο'' μαθαίνοντας έτσι και στον εγγονό του τα έθιμα και της παραδόσεις του χωριό μας.

Ο ίδιος με συγκίνηση μας γυρίζει πίσω στα νεανικά του χρόνια και μας αναφέρει πως εφτιάχνανε το Λάζαρο την εποχή εκείνη , όταν τότε το χωριό μας έσφιζε από ζωή και κρατούσε πολύ νεολαία , περίπου πενήντα Λαζάρους θυμάτε και το άκουσμά τους ( τα κύπρια) ακουγόταν στις λίμπες και στου Αργυρού.

Παραμονή του Λαζάρου μας λέει ανεβέναμε για ΑΙ ΒΑΙΒΑΡΟ στο πλάι του χωριού μας από τη θέση Παναγούλα μέχρι την Κράλη στα μαντριά των Λευτέρη και Νίκου Ζαρκαδούλα. Από τον κήπο τις οικογένειας Σπύρου-Δρόσου Μπενέκου τα κρίνα , τα τριαντάφυλλα από τις αυλές των συγχωριανών μας για να στολίσουμε τον Λάζαρο. 

Στό Λάζαρο κρεμούσαμε κύπρια με συναγωνισμό ποιος θα έχει τα μεγαλύτερα και τα καλύτερα όσον αφορά τον ήχο, τα οποία τα παίρναμε από τις οικογένειες Τόντου,Ζαρκαδούλα,και Τσακαλογιάννη .

Επίσης στο Λάζαρο από την πίσω μεριά βάζανε και ένα μεγάλο τσεμπέρι, ο Μπάρμπα Χρήστος έστελνε τις αδελφές του Ειρήνη και Σωτηρία να του βρουν το καλύτερο καθώς την εποχή εκείνη 1950-60 όλα τα κορίτσια του χωριού φορούσαν τσεμπέρι.

Και το Σάββατο του Λαζάρου έλεγαν το Λάζαρο στο χωριό όμως πολλοί δεν είχαν χρήματα να τους δώσουν και τους έδιναν αυγά,ζάχαρη , πορτοκάλια.

Ο Μπαρμπα Χρήστος συνεχίζει και σήμερα να φτιάχνει Λάζαρο για τα εγγόνια του νοσταλγώντας τα δικά του δύσκολα παιδικά χρόνια


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ



Σάββατο του Λαζάρου! Σε όλα τα χωριά του Ξηρομέρου, τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν «το Λάζαρο». Το τραγούδι συνοδεύονταν από το «Λάζαρο» που έφτιαναν τα παιδιά, από ένα κοντάρι στο οποίο τοποθετούσαν ένα κυκλικό στεφάνι, που πάνω του κρεμούσαν τα καλύτερα κύπρια, το στόλιζαν με λουλούδια και το κουνούσαν ρυθμικά δεξιά και αριστερά, ώστε τα κύπρια να ηχούν αρμονικά ως υπόκρουση στο τραγούδι…
      "Πες μας, Λάζαρε, τι είδες, εις τον Άδην πού επήγες; -Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους…"...


       Ένα  έθιμο που θυμούνται με συγκίνηση οι μεγαλύτεροι,όταν ως παιδιά αλωνίζαμε τις γειτονιές του χωριού μας, γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι, τραγουδώντας "το Λάζαρο", για να μαζέψουμε το χαρτζιλίκι μας. Αναμνήσεις των καιρών μας….
        Δυστυχώς, το συγκεκριμένο έθιμο τείνει να εκλείψει και στα Χωριά μας, όπως και στις περισσότερες περιοχές της Πατρίδας μας, και διασώζεται σε περιορισμένο βαθμό χάρις στην αξιέπαινη προσπάθεια ορισμένων ρομαντικών συμπατριωτών μας,όπως( Ο Μπάρπα Χρήστος Μασαλής  με τον έγγονό του Χρήστο foto) που “φκιασιδώνουν τον Λάζαρο” με τα καλύτερα κύπρια και με τα πιο ευωδιαστά άνθη της Άνοιξης, και ξεχύνονται στις γειτονιές μας συντηρώντας το έθιμο και τις δικές μας θύμησες !










ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Μπαμπίνης .....Θύμησες


Του Βασίλη Πανάκια

Ο πατέρας μου , ο παπά-Γιάννης Πανάκιας, εφημέριος για πάρα -πολλά χρόνια στον Αγ. Νικόλαο Μπαμπίνης (17 ολόκληρα χρόνια μέχρι την άνοιξη του 67), είχε στην ευθύνη του και τα γύρω απ το χωριό, ξωκλήσια και το μοναστήρι του Αη Γιώργη της ΠΟΡΤΑΣ. Μόλις πέρναγε το Πάσχα κι η άνοιξη ήταν στο φόρτε της ..μέχρι την αρχή του φθινοπώρου...κάποιοι συγχωριανοί ή και κάτοικοι κοντινών χωριών, συνήθιζαν να κάνουν τάματα και λειτουργίες κυρίως στον Αη Γιώργη. Μόλις άρχισα και καταλάβαινα τον εαυτό μου..7-8 χρονών, η χαρά μου ήταν μεγάλη που μ έπαιρνε μαζί του σαν παπαδάκι ή και αργότερα σαν ψευτο- ψαλτάκο και κυρίως σαν αναγνώστη...ΜΠΟΡΩ να γράφω ατέλειωτες ώρες ..και να εξιστορώ ιστορίες με επίκεντρο την προετοιμασία, το..ταξίδι!! με τ άλογα, τα φαγοπότια , τις λειτουργίες και την μελαγχολία της επιστροφής. Περίεργος ως παιδί και αρκετά ..διαβασμένος για την ηλικία μου..άκουγα ιστορίες για τα αρχαία της ΠΟΡΤΑΣ, για το μοναστήρι και το ρόλο του στην Τουρκοκρατία, αλλά και τη σημασία του στην επανάσταση του γένους το 1821.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ, γεμάτος τοιχογραφίες ιδιαίτερης ομορφιάς και ιστορικής αξίας, διέθετε εκτός των άλλων και το τέμπλο του , που πρέπει να ήταν το ίδιο ίσως κι από κτίσεως...ΩΣ ΙΕΡΟΠΑΙΔΟ , ο χώρος που στεκόμουν ήταν η αριστερή πλευρά του ιερού, όπου η προσκομιδή και η αριστερή όπως βλέπουν οι εκκλησιαζόμουν πόρτα..Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΟΥ ..ΛΟΙΠΟΝ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΤΑΝ παρατηρώντας , διάφορα σχήματα ή και γρατσουνίσματα που κατά καιρούς κάποιοι έκαναν, διέκρινα μια γραφή (από κάποιο ανεξίτηλο υλικό) με το όνομα του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ.., σε ακανόνιστο και θα έλεγα με προσπάθεια καλλιγράφησες υπογραφής...Ο πατέρας μου το είδε κι αυτός και μου είπε πως όπως είχε ακούσει , αρκετές φορές ο ήρωας επισκέπτονταν το μοναστήρι..δεν ήταν σίγουρος ότι είχε κρυφτεί και νοσηλευτεί κι 'ολας σ αυτό..ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΑ μέχρι που φύγαμε απ το χωριό ..ξανάβλεπα την υπογραφή...Όταν μάλιστα άρχισα και διάβαζα βιβλία ιστορικών της επανάστασης (μεγάλη μου αδυναμία) σε κάποιο απ αυτά (μάλλον του ΦΩΤΙΑΔΗ), είδα χειρόγραφο με την υπογραφή του Καραΐσκάκη...μου φάνηκε ίδια...και πιστεύω πως ήταν ίδια...και φυσικά διηγούμαι το γεγονός μέχρι σήμερα...ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ ...ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ..ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΟΥ...
(Σημειώνω όμως και την λύπη μου γιατί μετά από πολλά χρόνια..καλεσμένος του Σπύρου Μπενέκου και της οικογένειάς του...ανέβηκα στο μοναστήρι..όμως εκτός απ την κατάνυξη..την φιλοξενία..τους και αρκετούς φίλους-γνωστούς που είδα, διαπίστωσα..ότι η ανακαίνιση;;του Ναού άγγιζε τα όρια της βεβήλωσης..με αντικατάσταση του τέμπλου ..αλλά και μεγάλη μάλλον καταστροφή των τοιχογραφιών..άρα και την εξαφάνιση ιστορικών στοιχείων)...

.....................................................................................................................