Έγινε το “έλα να δεις” στο γλέντι των Κωνωπινωτών στην Αθήνα !



Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου στα πλαίσια πρωτοβουλιών του διοργάνωσε συνεστίαση – αντάμωμα Μελών και Φίλων του, το Σαββατόβραδο της 15ης Νοεμβρίου 2014   στη γνωστή Μουσική Ταβέρνα “Ελαφοκυνηγός ”, που βρίσκεται μεταξύ Αμπελοκήπων, Ν. Φιλοθέης & Παλαιού Ψυχικού.


Οι Κωνωπινιώτες και οι φίλοι τους, σε πείσμα των καιρών,  βρέθηκαν όλοι μαζί, σ’ ένα καταπληκτικό – ζεστό μαγαζί,  που πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για να περάσουν μια όμορφη βραδιά, καθώς συνδύαζε το «τερπνόν μετά του ωφελίμου», μιας και το κατάστημα διέθετε  υπέροχη κουζίνα και πολύ καλή ορχήστρα για τη ψυχαγωγία τους.
 Είχαν την ευκαιρία να πουν  τα δικά τους,  φέρνοντας πάντα στη μνήμη τους το αγαπημένο τους χωριό, να ανταλλάξουν θύμησες που βρίσκονται βαθιά κρυμμένες μέσα στην καρδιά τους και να επιβεβαιώσουν στην κυριολεξία με τον καλύτερο τρόπο την πλατιά στήριξή τους στο Συλλογική  προσπάθεια, δίνοντας παράλληλα τεράστια δύναμη  και στα μέλη του Δ.Σ  για συνέχιση των προσπαθειών τους.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου  κ. Βασίλης  Σκούρτας καλωσόρισε παρευρισκομένους και αφού τους ευχαρίστησε για τη συμμετοχή τους σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, έδωσε την υπόσχεση ότι ο  Σύλλογος, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, θα συνεχίσει να είναι δίπλα στους συγχωριανούς μας, επικεντρώνοντας το λόγο του, την προσπάθεια που καταβάλει ο Σύλλογος με την βοήθεια της Δημοτικής και Τοπικής αρχής για την ανακαίνιση του εγκαταλελειμμένου Δημοτικού Σχολείου Κωνωπίνας, με την προοπτική μελλοντικά να  αξιοποιηθεί ως Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού. 
Με «τούτα και μετ’ άλλα» το κέφι δεν άργησε να απογειωθεί στην και η διασκέδαση, έπιασε κόκκινο  “διευκολύνοντας”  τους μερακλήδες να βγουν στην πίστα και να χορεύουν ασταμάτητα μέχρι το πρωί !
   Την εκδήλωση  τίμησαν με την παρουσία τους:  Ο Πρόεδρος του Χωριού της Κωνωπίνας κ. Χρήστος Τίγκας, ο Πρόεδρος της Ο.Π.ΣΥ.Ξ  κ. Τάκης Στεργίου, ο Διευθυντής- Εκδότης της Εφημερίδας ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΚΗ  κ. Πατούλας Χρυσόστομος, ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ  Ε.Κ.Μ. Αγρινίου, κ. Γιώργος Ζαρέντης από την Παπαδάτο, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φυτειωτών "ΤΟ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙ"  κ. Δημοσθένης Κουτσομπίνας, το μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Κατουνιωτών Αθήνας και πρώην Πρόεδρος κ. Βαγγέλης Κουτιβής, ο πρώην   Πρόεδρος του Συλλόγου Αγραμπελιωτών Αθήνας κ. Γιώργος Τσέλιος, το Σύλλογο Θυρειωτών εκπροσώπησε το μέλος του Δ,Σ. κα. Ελευθερία Σώζου, το Σύλλογο Μοναστηρακιωτών εκπροσώπησε το μέλος του Δ.Σ.  κ. Διονύσης Πετρόπουλος. 
   Ο Σύλλογός Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου, εκφράζει τις ευχαριστίες του προς όλους του συγχωριανούς και τους φίλους, που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση,  και ιδιαίτερα τους χωριανούς : Γιώργο και Σπύρο Γεροχρήστο, Γιώργο Βενέτη, Φίλιππο Κοθρούλα, που προσέφεραν τα δώρα  της λαχειοφόρου αγοράς που διενήργησε ο Σύλλογός,  για την  οικονομική του στήριξη.














Και του χρόνου καλό αντάμωμα με υγεία για τους Κωνωπινιώτες και τους φίλους τους….


Πολιτιστικός Σύλλογος Μπαμπίνης FOTO: Εκδρομές Συλλόγου




Καλάβρυτα Πρώτη εκδρομή του Συλλόγου 

Ορεινή Κορινθία

Ορεινή Κορινθία

Ζαγοροχώρια 

Παναγία Προυσιώτισσα 

Τριχωνίδα

Μοναστήρι Κοσμά του Αιτωλού

θερμοπύλες

Μονή Δαμάστας

Μονή Αγ.Αυγουστίνου & Σεραφείμ τρίκορφο Φωκίδος

Ναύπακτος

Γοργοπόταμος

Γοργοπόταμος

Μονή Αγάθωνος Βησσαρίων

Αγ.Λαύρα

Μονή Αγάθωνος Βησσαρίων


Παύλιανη


Τριχωνίδα
foto: mpampini.in

Τα χωριά- αναμνήσεις του Ξηρομέρου.




Αυτά είναι :ο Βάτος,η παλιά Κομπωτή,τα παλιά Αχυρά,ο παλιός Δρυμός,το Βούστρι.

Το παλιό χωριό του Δρυμού και της Κομποτήςήταν χτισμένα πιο ψηλά από τη σημερινή τους θέση σε δύσβατο και αφιλόξενο σημείο .
Και τα δύο χτισμένα σε ανήλιαγα πλάγια,παραδίδονταν στα ξεσπάσματα της φύσης.
Το κάστρο,τα ερείπια της Τοριβίας είναι εκεί…αγέρωχα να αγναντεύουν από ψηλά.
Στην περιοχή της Τοριβίας,σύμφωνα με την προφορική παράδοση,βρέθηκαν αρχαιολογικοί θησαυροί,ενώ ένα απέραντο μυστήριο καλύπτει την περιοχή με            ανεξήγητα φαινόμενα.
Δέχτηκαν τις λεηλασίες της γερμανικής κατοχής…αλλά αντεξαν.
Ο Βάτος είναι το μόνο χωριό που δεν επανανεγκαταστάθηκε κάπου αλλού.
Σήμερα μόνο 2-3 οικογένειες κτηνοτρόφων έχουν στο χωριό τις περιουσίες τους,στα δικά τους χωράφια…
στα δικά τους χώματα…ως άλλοι…ακρίτες.


Το υπερβολικό κρύο,ο ατελείωτος χειμώνας ήταν οι αιτίες εγκατάλειψης.
Ο απέραντος κάμπος και τα εύφορο έδαφός του, είχε αντίπαλό του το κρύο με αποτέλεσμα να καθυστερούν και πολλές φορές να καταστρέφονται οι καλλιέργειες.
Γεμάτος από σιτάρια και λαθούρια μια ποικιλία φάβας,προσκαλούσε όλους τους κατοίκους του χωριού στην πλέον ηλιόλουστη αγκαλιά του,
Ένα χωριό με ιδανικό κλίμα για ασθενείς,προσέλκυοντας έτσι πολλούς ξένους.
Οι κάτοικοί του, φύγανε για Βόνιτσα,Μοναστηράκι,Παλιάμπελα,Κατούνα.
Στο έρημο χωριό απέμειναν τα μισογκρεμισμένα σπίτια να θυμίζουν οτι εκεί…κάποτε υπήρχε ζωντάνια.
Το Βούστρι …ένα χωριό που γνώρισε δόξες.



Κάθε σπίτι είχε το μποστάνι του,που αρδεύονταν από μικρά ρυάκια.
Κάθε αυλή ήταν πνιγμένη στα λουλούδια…κάθε οικογένεια είχε τα δικά της “κλαριά “που σήμερα αναγνωρίζουνται ώς οικόσημα.
Κερασιές,αμυγδαλιές, καρυδιές και κληματαριές, ήταν όλα περιποιημένα και σήμερα μοιάζουν σαν να …φρουρούν…σαν να περιμένουν την επιστροφή των νοικοκύρηδων…ανταμοίβοντάς τους έτσι για τις φροντίδες που τους παρείχαν.
Τα σπίτια για τις μέρες τους φάνταζαν αρχοντικά τα πιο πολλά δίπατα( οι μεζονέτες της εποχής)αν και χωρίς τζάμια.
Το ψύχος,παρά το οτι το χωριό ήταν ηλιόλουστο ήταν η αιτία της εγκατάλειψης.
Οι παλιοί θυμούνται το νερό να δημιουργεί κρυστάλλια ( κάτι σαν διάφανοι  σταλαγμίτες) στις στέγες των σπιτιών.
Τα Αχυρά κι αυτά φτιαγμένα σε λάθος μέρος ,καταστρέφοντας κάθε φορά που κατέβαζε το ποτάμι μη αφήνοντας ,λένε, να φτάσει στον αριθμό τα πενήντα σπίτια.
Οι Αχυριάτες,επισκέφτονται κάθε χρόνο το παλιό τους χωριό,τιμώντας το εκκλησάκι Της Μεγαλόχαρης,όπως και πλήθος κόσμου-το Δεκαπενταύγουστο.
Πολλοί το επιλέγουν ως το μέρος της τελευταίας τους κατοικίας.
Ενσωματώθηκαν στην Κατούνα κι αποτελούν συνοικία της,με την όμορφη  πλακόστρωτη πλατεία και τον μεγάλο πλάτανο.
Σήμερα,οι παλιοί διηγούνται με νοσταλγία τα δύσκολα αλλά υπέροχα για αυτούς (παιδικά )χρόνια…
Μερικοί επισκέφτονται τα δικά τους εδάφη,αναπολώντας τις όμορφες στιγμές που έζησαν σε κείνα τα “τόπια”.
Τα μισογκρεμισμένα φουρναριά ,τα δέντρα που στέκουν ακόμα περήφανα στα πατρικά τους σπίτια,ξυπνούν αναμνήσεις που χαράχτηκαν για πάντα στην καρδιά τους.
Αγναντεύοντας από τις παρυφές του κάμπου ,ή καθισμένος στο κατώφλι του γκρεμισμένου  πατρικού του…βυθίζεται στις αναμνήσεις του(κάποιος πάλαι κάτοικος ) όταν ξαφνικά το τραγούδι του Τάκη Καρναβά (παιδί τότε),ζωντανεύει εικόνες με πλήθος κόσμου στο θέρο ,παιδιά να σκαρφαλώνουν στα ποστιασμένα στάχυα και κατάκοπους άνδρες και γυναίκες να χαμογελάνε…κι ο αέρας… να πλημμυρίζει από τις μυρωδιές του αναμμένου ξυλόφουρνου και του αχνιστού ζυμωτού ψωμιού…
Κάποιά στιγμή,σηκώνεται ,επιστρέφοντας στην πραγματικότητα,αφήνοντας  έναν αναστεναγμό ως…υπόσχεση για μελλοντική επίσκεψη!


Αξίζει να επισκεφτείτε αυτά τα χωριά,για να  δείτε   το μοναστήρι της Παναγίας της Ρόμβου περνώντας από το Βάτο (πιο ψηλά στο βουνό ),για τα κρυστάλλινα νερά της Καστανιάς στα Αχυρά,για  το κάστρο της Κομπωτής και για τις πηγές στον Αγ.Βάρβαρο και το ποτάμι της Νίσσας κοντά στο Βούστρι και για τα ομώνυμα ιστορικά εκκλησάκια  που τιμούν κάθε χρόνο οι πρώην κάτοικοι μαζί με πλήθος κόσμου.

xiromeritissa.wordpress.com


.....................................................................................................................