Εκδήλωση 16 σπουδαστών από τα εκπαιδευτήρια πληροφορικής Βόνιτσας, με θέμα την κοινωνική ζωή της Βόνιτσας-Παραδείσι και Ζαβέρδας στα έτη 1829-1834, «μέσα από την ματιά ενός πεντάχρονου».
Ηταν μια αξέχαστη βραδιά, στην οποία οι αναμνήσεις του
αρχιναυπηγού του Ελληνικού στόλου, του Σπυρίδωνα Μόστρα, απλώθηκαν με τη
βοήθεια των πολυμέσων, συνδυάστηκαν με το τι είχε προηγηθεί και με το τι θα
ακολουθούσε. Άγνωστες καταστάσεις, γεγονότα και ιστορίες, διευκρίνισαν την
πορεία των ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων που ακολούθησαν.
Κάθε ανάμνηση του αρχιναυπηγού Σπυρίδωνα Μόστρα, κάθε
διήγησή του, μας έδινε την εξήγηση στο τι ακολούθησε, μας παρείχε όλες τις
παραμέτρους στην μετέπειτα εξέλιξη της ιστορίας.
Πρόκειται για το μοναδικό κείμενο που περιέχει περιγραφές
της κοινωνικής ζωής των τριών αυτών περιοχών, χρονολογικά ακριβώς μετά την
ίδρυση του νεοελληνικού μας κράτους.
Για την Βόνιτσα οι περιγραφές του για την είσοδό της,
περιγραφές τοπίων, για τα τοπία που του έκαναν εντύπωση, για τα χωριά της
Βόνιτσας (παρά τα 30 και πλέον χρόνια από την πτώση της Γαληνότατης Δημοκρατίας
της Βενετίας, η Βόνιτσα διατηρούσε την Ενετική πολεοδομική διάταξη), για το
πρόβλημα της ελονοσίας που τότε ανέκυπτε και μετά για πολλά χρόνια θα ήταν η
μεγάλη μάστιγα της περιοχής, για το πρώτο σχολείο, για τις τάξεις του και τις
ονομασίες κάθε τάξης, για τα μαθήματα και τα βιβλία που χρησιμοποιούνταν, για
τον δάσκαλο, τον τρόπο διδασκαλίας και τιμωρίας, για τον τρόπο αμοιβής του κλπ.
Για το Παραδείσι (χωριό λίγο πιο χαμηλά από το σημερινό
Μοναστηράκι) περιγράφονταν το σύστημα ροής των άφθονων υδάτων, τα φρούτα του,
οι μικρές παραθεριστικές κατοικίες για τα παιδιά των πλούσιων Βονιτσιάνων, το
πρόβλημα της ληστοκρατίας που επικρατούσε, κλπ.
Για τη Ζαβέρδα, οι περιγραφές του τότε μικρού χωριού, για το
καλό πόσιμο νερό του, το κλίμα του, τις φυσικές ομορφιές του, τις περιγραφές
των πρώτων σπιτιών (εσωτερικά και εξωτερικά) , το εμπόριο, τα διακινούμενα
είδη, το λιμάνι, τα παιγνίδια των τότε μικρών παιδιών, η μορφή της παραλίας και
οι αποστάσεις της από τα τότε παραλιακά σπίτια, το είδος του ψαρέματος, το
τελωνείο, η ανυπαρξία της εκπαίδευσης, τα δασικά προϊόντα, κλπ.
Τον συντονισμό της παρουσίασης και τον συνδυασμό των όσων
περιγράφει στο κείμενό του ο Σπυρίδων Μόστρας, με γεγονότα που ακολούθησαν ή
είχαν προηγηθεί, ανέλαβε με μεγάλη επιτυχία η τελειόφοιτος Γιαννιά Σωτηρία. Στο
σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι η Γιαννιά Σωτηρία και η Αθηνά Τσακάλη
ήταν teamleadersσε δύο
άλλες παλαιότερες εργασίες σπουδαστών (το 2009 στη Βόνιτσα «οι επιστολές του
Κων/νου Μαλλιαρού» και το 2010 στη Πάλαιρο «Ομηρική Ιθάκη»).
Η μεγάλων διαστάσεων οθόνη, έδωσε το δικαίωμα της
παρακολούθησης από κάθε πλευρά της πλατείας της Παλαίρου. Εκτός από τα
τετρακόσια καθίσματα που ήταν για τους θεατές της παρουσίασης, υπήρχαν θεατές
από τους πελάτες των πολλών καταστημάτων που βρίσκονται πέριξ της πλατείας. Από
όλα τα καταστήματα υπήρξε άριστη συνεργασία, με πρώτη ενέργειά τους η αφαίρεση
κάθε μουσικής και διακριτικές κινήσεις σε όλο τον χρόνο της παρουσίασης.
Πρίν την έναρξη της εργασίας των μικρών σπουδαστών, η
Αμφικτιονία Ακαρνάνων, πραγματοποίησε ανακοίνωση για τα νεώτερα του project “eroegaribaldini”. Το πρώτο στοιχείο
είναι η ομιλία που εκφωνήθηκε στις 10 Αυγούστου 1912, ημερομηνία της εκταφής
των οστών του γαριβαλδηνού ήρωα Φίλιππα Τρόϊα, στο Ποταμάκι Παλαίρου-Πογωνιάς,
από τον Κ. Κόντο. Η τότε ομιλία του κ. Κόντου (δικηγόρου) εκπροσώπου του Δήμου
Ανακτορίων, διαβάστηκε από τον τέως Λυκειάρχη και υπεύθυνο του project “eroegaribaldini” κ. Επαμεινώνδα Νικάκη.
Μετά την ανάγνωση της τότε ομιλίας του δικηγόρου Κ.Κόντου, ο Επαμεινώνδας
Νικάκης, επανέλαβε μια πρόταση-φράση από την ομιλία που μόλις είχε
διαβάσει.Ηταν η φράση-υπόσχεση του Δήμου Ανακτορίων, ότι ποτέ δεν θα ξεχάσουν την θυσία του γαριβαλδηνού ήρωα.
Συνέχισε ο Κ. Νικάκης με την πρόταση ότι ο χώρος στο ποταμάκι, γύρω από το
παλιό πέτρινο γεφύρι, πρέπει απλά να καθαριστεί και στην πλευρά προς τον δρόμο
να τοποθετηθούν δύο ευπρεπείς αναγραφές (μια στα Ιταλικά και η άλλη στα
Ελληνικά) με περιεχόμενο τον επικήδειο που εκφώνησε ο Ιταλός συνταγματάρχης
Μπερτιέ, όταν το άψυχο σώμα του Φίλιππα Τρόϊα τοποθετούνταν στη βάση του
πέτρινου γεφυριού, το 1897. Πρόκειται
για τον ύμνο στην ελευθερία των λαών, τον ύμνο για τα ιδανικά της ανθρωπότητας.
Ο κ.Νικάκης έθεσε το όραμα της δημιουργίας ενός μνημείου, του προσκυνήματος
όλων των Ευρωπαίων, για την ανάμνηση του μοναδικού ιστορικού γεγονότος (όλες οι
ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να υποστηρίζουν την Τουρκία και οι λαοί της Ευρώπης να
έρχονται ως εθελοντές να πολεμήσουν δίπλα στον Έλληνα στρατιώτη), της τιμής τον διεθνή εθελοντισμό.
Για την ενημέρωση των θεατών με τα τότε γεγονότα της εκταφής
του γαριβαλδηνού ήρωα, διαβάστηκαν αποσπάσματα από άρθρα που έχουν αναρτηθεί
από την Αμφικτιονία σε site.
Τα αποσπάσματα διαβάστηκαν από τους Παναγιώτη Ντόβα, Επαμεινώνδα Νικάκη,
Δημήτριο Λιόντο και Ιωάννη Ντίνο.
Η ανακοίνωση έκλεισε με την πληροφόρηση ότι ο Δήμος της
Ρώμης έχει προγραμματίσει μια πρώτη εκδήλωση τιμής στους γαριβαλδηνούς
εθελοντές του πολέμου 1897 και τη θυσία του Φίλιππου Τρόϊα στη Πάλαιρο, στην
αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Ρώμης. Η Αμφικτιονία Ακαρνάνων προετοιμάζει τα της
εκδήλωσης, εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς.
Πρίν κλείσουμε την αναφορά στα δρώμενα της εκδήλωσης πρέπει
να παραθέσουμε τα ονόματα των μικρών σπουδαστών και των τελειόφοιτων που
αποτέλεσαν το πάνελ των παρουσιαστών της εργασίας «με τη ματιά ενός
πεντάχρονου».
Στάχτιαρη Δήμητρα
Σκαλτσώνης Αποστόλης
Μπαλάσκα Μαρία
Μάρης Παναγιώτης
Παλμπάς Παναγιώτης
Μίχου Δήμητρα
Ζέπος Βασίλης
Ζέπου Ολγα
ΣτάχτιαρηΑρτεμις
Δελαπόρτα Αλεξάνδρα
Δελαπόρτα Χαρούλα
Φιλίποβα Βικτωρία
Φιλίποβα Μαρίνα
Κωτσάκη Μαίρη
Μίχου Στέλλα
Ντίνος Ιωάννης
Γιαννιά Σωτηρία.
Για ιστορικούς λόγους αναφέρουμε ότι η εκδήλωση αυτή είναι η
κατά σειρά τρίτη παρουσίαση εργασίας στην Πάλαιρο. Είχε προηγηθεί το 2009 «η
ναυμαχία του Ακτίου» και το 2010 «η Ομηρική Ιθάκη». Επίσης από το υλικό που
είχε συγκεντρωθεί για την εργασία «ομηρική Ιθάκη», έχει δοθεί μέρος, από αυτό
και ειδικά αυτό που συνδέεται με την ιστορία της Κεχροπούλας, σε ομάδα
τελειόφοιτων σπουδαστών, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να έχουμε μια νέα
παρουσίαση στη Πάλαιρο, αφιερωμένη αποκλειστικά στην «Κεχροπούλα». Σε αυτό το
σημείο θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η ενημέρωση ότι το πρόβλημα που αυτή την
στιγμή αντιμετωπίζει η ομάδα εργασίας είναι η αναζήτηση και έρευνα της
ευρύτερης ιστορικής σημασίας της Κεχροπούλας, μια διαδρομή στα προ-ομηρικά
χρόνια. Για αυτό τον λόγο, εντός της τρέχουσας χρονιάς, έχουν προγραμματιστεί
συναντήσεις με ιστορικούς και άλλους ερευνητές (ιστοριοδίφες). Ελπίζουμε σε
θετικά αποτελέσματα, αφού με τις τελευταίες ανασκαφές και ανακαλύψεις στην
ευρύτερη περιοχή, το Μυκηναϊκό στοιχείο παρουσιάζεται όλο και πιο συχνά.
Με εκτίμηση
ΝΤΙΝΟΣ Στυλιανός
.JPG)
