''ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΡΑΣΕΙΣ'' ομιλία του Άρη Μπιτσώρη στο κλείσιμο του φεστιβάλ



Καλησπέρα σας, απόψε φτάσαμε στην τελευταία παράσταση της 1ης Συνάντησης Ερασιτεχνικών Θιάσων στο Ξηρόμερο με τίτλο: ¨ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΡΑΣΕΙΣ¨ που ελπίζουμε να γίνει Θεσμός και να αποτελέσει συνιστώσα σε ένα ισχυρό Πολιτιστικό προφίλ που θα δημιουργηθεί στο Δήμο μας αν ανάλογες-με διαφορετικό, βέβαια,  θεματικό περιεχόμενο- δράσεις πραγματοποιούνται σε άλλα χωριά ή κωμοπόλεις του.
Στόχος μας  να βγει το Ξηρόμερο από την Πολιτιστική και όχι μόνο απομόνωση.
Δράττομαι της ευκαιρίας, από την παρουσία της κ. Αντιδημάρχου, να επαναλάβω αυτό που ανέφερα στην έναρξη του Φεστιβάλ: 

πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να υστερούμε σε τίποτα από άλλες περιοχές της πατρίδας μας που παράγουν πολιτισμό, ότι ήρθε ο καιρός να υπερβούμε τη μιζέρια του επαρχιωτισμού και να κάνουμε όχι απλά βήματα αλλά άλματα προς τα εμπρός. Αρκεί να το πιστέψουμε.

Εμείς το πιστεύουμε και έχουμε τολμήσει πολλές φορές, όπως τολμήσαμε και φέτος. Και είναι θετικό ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στήριξε τις ¨ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΡΑΣΕΙΣ΄ στην παρθενική τους εμφάνιση. Όμως  αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα ΘΕΣΜΟ πρέπει η στήριξη να είναι ουσιαστική και πολυεπίπεδη. Ξέρετε, δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Είναι κυρίως ζήτημα καρδιάς.

Όσοι παρακολούθησαν με προσοχή τις προηγούμενες παραστάσεις θα διαπίστωσαν ότι παρουσιάστηκαν διαφορετικά είδη θεάτρου και παράλληλα ότι υπάρχει μια κλιμακούμενη εξέλιξη. Από το κουκλοθέατρο στην ελληνική κωμωδία, μετά στη μαύρη Γαλλική φάρσα  του 19ου αιώνα και σήμερα  σε ένα διαφορετικό είδος με αλληγορικές έννοιες σε μια προσπάθεια , να συνδεθεί το τότε - η ιστορία του Πόντου - με το τώρα . Την ιστορία του Προμηθέα, η οποία επαναλαμβάνεται μέχρι και σήμερα.. Το έργο «Αναζητώντας τον Προμηθέα» είναι μια διασκευή της σκηνοθέτιδος Λίλης Σακκά, μια σύνθεση του «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου με το έργου του Νίκου Καζαντζάκη «Αναφορά στον Greco».
Το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας, απόψε, δε θα .μας δώσει μασημένη τροφή. Είναι ένα έργο αξιώσεων, με συμβολισμούς, με αναφορές από την αρχαιότητα μέχρι το μνημονιακό σήμερα, θα μας προβληματίσει, θα μας αναγκάσει να σκεφτούμε, να συζητήσουμε.
Αναζητούμε, λοιπόν, τον σύγχρονο Προμηθέα.
Ανατρέχοντας στη Μυθολογία θυμόμαστε ότι ο Προμηθέας έκλεψε σπίθες φωτιάς από τον τροχό του ήλιου ή από το καμίνι του Ηφαίστου και την έδωσε στους ανθρώπους, οι οποίοι βελτίωσαν έτσι τη ζωή τους, έφτιαξαν εργαλεία, καλλιέργησαν τη γη κι εκπολιτίστηκαν. Ο Προμηθέας τους βοήθησε να αποκτήσουν ιατρικές γνώσεις, να παρασκευάσουν φάρμακα, τους δίδαξε αρχιτεκτονική, μαθηματικά, αστρονομία, μεταλλουργία, ναυσιπλοΐα.
Αγαπητοί φίλοι, αναρωτιέμαι ποιος Προμηθέας μας χρειάζεται σήμερα.

Ένας Προμηθέας – Μεσσίας, ένας Προμηθέας πολιτικός ηγέτης στον οποίο θα αναθέσουμε εν λευκώ  τις τύχες μας ή –παίρνοντας αφορμή από το κείμενο του προγράμματος της παράστασης (ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί)- ένας Προμηθέας ο οποίος θα προκύψει μέσα από μια ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ και θα είναι ο πρώτος μεταξύ ισότιμων σκεπτόμενων πολιτών;

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: ¨ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ¨


Με μια καταπληκτική παράσταση έκλεισε η 1η Συνάντηση Ερασιτεχνικών Θιάσων ¨ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΡΑΣΕΙΣ¨ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΉΘΗΚΕ ΣΤΗ Μπαμπίνη Ξηρομέρου. Ένα έργο με επίκαιρο περιεχόμενο, γεμάτο αλληγορικές έννοιες απόλαυσαν οι Ξηρομερίτες  θεατές τη Δευτέρα 12 Αυγούστου, από το Θεατρκό Εργαστήρι Πρέβεζας.

Πρόκειται για μια εξαιρετική παράσταση με τους ηθοποιούς να βρίσκονται σε απόλυτο συγχρονισμό, με γρήγορες και καυστικές ατάκες και μοναδικές ερμηνείες. Το έργο «Αναζητώντας τον Προμηθέα» είναι μια διασκευή της σκηνοθέτιδος Λιλής Σακκά με πάντρεμα του «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου και του έργου του Νίκου Καζαντζάκη «Αναφορά στον Greco”. Πραγματεύεται την αναζήτηση ενός «Προμηθέα» τότε και τώρα. Η αφήγηση του Καζαντζάκη μπλέκεται με την τραγωδία του Αισχύλου σε μια προσπάθεια, να συνδεθεί το τότε - η ιστορία του Πόντου - με το τώρα - την ιστορία του Προμηθέα - η οποία επαναλαμβάνεται μέχρι και σήμερα.
Το τότε, λοιπόν, είναι ο Πόντος. Η αδικία, ο πόνος, ο ξεριζωμός, το απόλυτο μηδέν και η προσπάθεια για μια νέα αρχή, η αλληλεγγύη, η ελπίδα. "Το νέο ανοιξιάτικο χορτάρι θα σκεπάσει τις ταφόπλακες και η ζωή θα ξαναπάρει αγκομαχώντας τον ανήφορο".
Το τώρα είναι ο αιώνιος Προμηθέας που ανοίγει νέους δρόμους, η άδικη εξουσία. Ο χορός - κόσμος, που αρχικά φοβάται, ακούει, συνειδητοποιεί, αντιδρά, αντιστέκεται, ελπίζει... Ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί.

Κοινό σημείο ο Καύκασος, η αδικία, η τιμωρία, η ελπίδα, η δημιουργία.

.....................................................................................................................